планина (имн.) - по (предл.)

Зад брегот се гледа еден дел од планината по која се издигаат огромни дрвја на бука, цер, благун, јаблан, сладун, и кои често го поземаат чадот од дувалото и го разнесуваат меѓу себе - траг да не му остане.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во саботата едниот девер кани од кај зетот, братот или братучед кани од кај невестата, а другиот девер оди во планината по бршлен, од кое се прави зелениот невестински венец.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
3. Пено на загубениот простор На заскитаната планина по далечните врвои На детската возбуда пред тајната на плодот што узрева.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
4. Ја држиме така планината Клевтис, Арамиска Планина по наше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)