писател (имн.) - и (сврз.)

Авторот на книгата, писателот и историчар Леон Каин (1841-1900), професор на Сорбона и конзерватор на големата библиотека во Париз Мазарин, во 1899 година го запознал младиот албански полиграф и полиглот Фаик Бег Коница (тогаш 23-годишен), со завршени филолошки студии во Франција, кој совршено го владеел стариот и новиот француски јазик, потоа неколку балкански и европски јазици, старотурски и новотурски, санскрит и други јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Роман кој супсумира животно искуство на лингвист, дипломат, писател и на дете.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Роман што може да се напише дури откако низ рацете ќе поминат многу книги, низ душата многу премрежија, а низ срцето на детето многу сцени кои од него прават дете што се сеќава.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во споредба со фолклорно-племенската литература на Таџикистан, нѐ теши нашиот соговорник, српскиот егзотичен писател и литерарен херој се котира сосема добро.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Наспроти нашиот упатен аналитичар, остануваме резервирани во однос на ставот дека ЛИТЕРАТУРНАТА ДИЈАХРОНИЈА може да обезбеди алиби за задоцнетите и преживеаните форми на епското раскажување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Пред хотелот „Дајти” нѐ пречекаа нашите домаќини: директори на театрите, режисери, актери, писатели и други без најавени професии.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но, за таквите дела да можат да се намножат, потребно е и писателите и читателите да успеат навистина да се отворат кон бројните влијанија и погледот да го насочат над своето непосредно окружување.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се сетив на писателот и издавач Аднан Дагларбеј, познајник со кого сум се среќавал повеќепати по светските собири.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ми рече дека за следниот ден закажал средба на универзитетот, пиење кафе во здружението на писателите и интервју за весникот „Милиет“ по повод подготовката за објавување во Истанбул на една од моите книги.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Денес, сето тоа чувство би го доживувал по илјадапати на ден, само да го имам тато, само да може да ги оценува моите усилби, да може да оцени колку ме бива за пејач, поет, драмски писател и раскажувач.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Колата, а и тие што биле во неа - писателот и неговата сопруга, имале проблем со акумулаторот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Макс Левенфелд, по потекло Евреин од Босна, го напушти вилаетот, на писателот и свој, заради омраза, не из'ртена во него туку околу него нашинска омраза, взаемна во допирот и во животот на нашите луѓе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А.Хилми, образован Турчин, писател и публицист, продолжил да придонесува за олеснување на нивната положба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Како некаков почеток можеме да видиме дека пазарот за следниот Божиќ ќе бара тимови лингвисти, психолошки добро школувани писатели и луѓе, коишто можат да доловат посебни ефекти за развивање на новиот модуларен јазик, којшто се заснова врз „меми“, сајберноти, што меѓу себе ги поврзуваат зборовите, иконите и структурите.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Овој роман, кој ја опишува петдневната рашомонијада на авторот во родната земја во пролетта на 1979 (кога овде се слави стогодишнината од раѓањето на Сталин), доживеа во Франција значајно толкување на своите внатрешни слоеви и пошироки значења од бележити француски писатели и книжевни критичари.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Горд сум што овој врсник на татко ми ме третира веќе како писател и при тоа ми обезбедува материјал што ќе можам да го ползувам.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Бидејќи по природа комуникативен, натпросечно за својата средина, на Миха му беа малку контактите со домашните, со колегите, пациентите и студентите, па бараше соговорници во театарските бифиња, во Клубот на писателите и Клубот на новинарите, одбегнувајќи го сѐ повеќе Клубот на пратениците, но затоа пак не му беше зазорно да наврати во некое маалско кафуле.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„А кому му зборуваш?” се изненади Стариот писател и го сврти кон мене својот испитувачки поглед.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Вака млад, а не се контролираш веќе” се ругаше Стариот писател и наполно ѝ се предаде на смеата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Толку се засркна што во еден момент си ја кладе и дланката на устата, но и покрај оваа мерка на претпазливост од неговата исушена дланка како да се измолкнаа крупни парченца смеа и се истураа по килимот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Никому” излажав, но не ги тргнав очите од извалканото лице на Денко Самоников.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Коле Чашуле: Избрани драми белешка за авторот романсиер, драмски писател и публицист.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)