Па некој тогаш нека ми каже дека не е важно колку долго писателот живее.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И еве, гледаме како тој, забавувајќи ја брзината по десетина метри, се наближува кон трибините и со подигнати раце им отпоздравува на навивачите.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)