печка (имн.) - во (предл.)

Зафатен сум од мислата дека јас ќе биде творецот на пријатниот ден што ќе уследи штом ќе пламне огнот, а веќе во идниот момент ќе бидам со Катерина и тоа благодарејќи на оној непријатен разговор за неа со Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Тебе сешто ти се причинува“, реков јас а без да проверам и самата дали ја кажуваш вистината.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Напоредно со размислувањата за овие грди појави наеднаш се замислувам во улогата на потпалувач на печка во студена соба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Му велиш: „Откако ја изнесе печката во тремот, некој топол ветар шета околу нашата куќа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сето време додека татко ти се мачеше и стенкаше со топлата печка во рацете, ти трчаше околу него, повеќе му смеќаваше одошто да му помогнеш, а кога најпосле големата преселба на годишните времиња беше извршена, се врати од дворот и застана пред татка си.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Влегоа во гостинската одаја со долга трпезна маса и столбови од резба, шарен ткаен килим на подот, ѕидана печка во ќошето, тесни прозорчиња со бели платнени пердиња собрани на средината со ширит и запнати за рамката од прозорецот да влегува повеќе светлина; на челниот дел од одајата иконата на свети Наум со запалено кандило; на едниот ѕид стара слика на манастирот; на средината од масата свеќник со свеќи; на полицата над масата газјена ламба од бел порцелан.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ја запали и ја засолни со дланките. Í се чини дека седи крај печка во која огнот баботи како големо златно срце полно со љубов; во секое догорче спие по една ѕвезда, една желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Постоеја пространи простории во кои се складираа исправените документи и скриените печки во кои беа уништувани оригиналните примероци.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)