Ете таа сила и нејзе, на Дуковица, и влегла еден петок навечер во собата, и ги кревала чиниите од трпезата, ги фрлала по подот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Со купаќи околу зглобовите, претавме како пливачи за да си ги ослободиме нозете, скоро како да очекувавме плимата да не облие исто како Берт Ланкастер и Дебора Кар во нивната славна љубовна сцена на плажата во филмот „Од овде до вечноста“ - сцена која е толку славна што иако ниту еден од нас го немаше видено филмот, нашите тела ја заземаа истата положба како филмските ѕвезди на песокта и ти нежно ми шепотеше, „Се плашам да не останам трудна,“ а јас тивко ти одговарав, „Не грижи се, имам заштита,“ и продолжувајќи да те бакнувам, ги напипав соблечените кратки пантолони и паричникот во кој со месеци го носев Вулканот како да беше амајлија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Паркетот во салата светеше како тинејџер кој претерал со гелот во петок навечер, и Александар го јадеше јанѕа дека ќе се лизне на измазнетите штички.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Беше петок навечер и некаде свиреше луда музика - флаути со треперливи јазици, пригушени труби што мјаукаа како улични мачки во февруари, грозничаво тргање и дрнкање, том-том, конга, и гонгови сите заеднички биеја со истиот пулс. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 178
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ти ги симнав гаќичките од бикинито по тенките прегради на твоите нозе, а ти ги потегна моите шорцеви под работ на исончаното.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Излегоа надвор и најдоа друг бар, побучен и преполн, бидејќи беше петок навечер.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Го правеа затоа што беше петок навечер.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)