Дождлив е ноемвриски петок во Филаделфија, груб и гаден, иако сѐ уште не зимски, и, на својот мокар, сив начин, убав.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
И оттогаш речиси цел половина век и повеќе, тој Амди Сербез, а пред тоа и татко му, секој втор или трет петок во месецот слегуваа во градот на пазар, а притоа на дедо ти, а пред него и на мојот дедо му носеа, волна, сирење, масло, а за празниците и јагне.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Го заврши писмото и ѝ го подаде на сестра си: „ Тине, само една молба: те молам оди во петок во 18 часот на клупата кај сато и дај му го писмово“ и легна во креветот додека од очите и извираа солзи.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Но, тие мудро ги следат двете вери одејќи в петок во џамија а в недела во црква.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Бил Маер е омилен гостин во нашиот дом. Секој петок во осум навечер затвораме врати, гасиме светла, исклучуваме телефони и го гледаме неговото шоу.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)