петел (имн.) - го (зам.)

Кошот го наполни слама, кокошките ги затвори. Пак црниот петел го нема.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гласното кукурикање на петелот го оттргна од пишувањето.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој петел го сакам, му реков одлучно на продавачот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тој петел го купив на пазарот за пердувеста живина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Со првите мугрени петли го заборавале спокојот на продуваниот празник и им се враќале на пештерите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нивните намачени и искривени коски биле мала историја на една доба и на еден живот и, ако може така да се објасни, челата им се облевале со сонце само во дните на големите празници; тогаш седеле крај трпеза и уживале во празничната ослободеност на коските и на жилите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И петелот го чуваме на таван.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Сварил петел го изел, па испил голем кондир вино.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)