парче (имн.) - леб (имн.)

Често ќе добиевме чаша млеко или парче леб со козји кајмак.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во деновите на гладот, кога татко ми уште немаше купено коза, нас децата често нè повикуваше бабата Русинка, никогаш не нѐ оставаше без намачкано парче леб и чаша млеко од своите кози.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но кога се населивме во куќата крај брзата река и кога започна, во овие повоени времиња, да нè измачува гладот, татко ми, без своја рода и блиски луѓе, со кои лесно се дели и последното парче леб, западнат во вечното читање на своите книги, сѐ повеќе личеше на некаков балкански Дон Кихот, кој не умее да најде никаков излез за семејството, на чии врати сѐ посилно тропаше гладот...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Им беше разделена храна: печено овнешко месо и големо парче леб.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Војводите Гоце и Јане се поздравија, се прегрнаа...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Поработуваа и одеа дома да однесат парче леб и да се преслечат, а потоа, со обновени визи за три или за шест месеци, пак доаѓаа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Појадувавме едно парче леб со кашкавал или салама и чаша чај или млеко. Во осум часот ни почнуваше наставата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Едно бонбонче го делевме сите тројца заедно, мајка ти, Пане и јас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Патот беше многу долг и напорен.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Мајка ми била толку многу осамена, тажна и исплашена во истиот тој кревет, иако не морала да стане во шест часот наутро, да ги слуша вестите и да го поздравува знамето (кое и да е) ниту, пак, да јаде парче леб со салама или кашкавал, ако имала желба за некаков друг оброк сосема различен од тој. ...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Трендафил раскажуваше дека тој ја чувал мајка му од кучиња додека таа одела по куќи да пита парче леб за да ги нарани синовите.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
На плоштатката Тертр на Монмартр ШТОМ сум во Париз, наоѓам време за Монмартр, за онаа плоштатка, кај што се собираат сликари од цел свет - за свои доживувања и за парче леб.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ја продаваат со парче леб само за 75 куруша, а тоа е помалку од една лира или од еден динар.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Еден овдешен граѓанин вели дека доволно е да имаш малку памет малку среќа ил само среќа и иницијатива, за да можеш да спечалиш барем толку за да се нахраниш со она парче леб и риба што се продава во кајаците кај „Галата“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На масата поставено: чаша веќе истинато млеко, две парчиња леб намачкани со мармалад од кајсии.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Да ти подаде парче леб.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Едно лето Сиве си го зеде магаренцето и косата и отиде во планината да накоси некој врзом трева за зимовиште да не му умре магарчето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе и учиш селаните да стапуваат во организациата, да си прибираат оружје, да и пазат луѓето шо ќе идат кај ниј, да не жалаат оти ќе дадат парче леб на такви луѓе и; шо е најглавно, да се спремаат за големиот ден кога ќе му се каже да се дигнат сете како еден во оружана борба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас не ве стави да се карате и еден со друг да си и вадите очите, ами да ве зас'на од потерите и да ви дада по парче леб да не умрите од глад.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Направите од кука нога — од камен глава.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се движеа како диви кози, без да ја згазнат земјата, без да им пречат карпите и долиштата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Татко му, Сиве Јованов, беше толку сиромав, што одвај вадеше парче леб да ги храни двете деца и жената.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Коџабашијата отиде да викне друг селанец, а Трајко навистина си ги преобу опинците, си го престегна и ременот, та си кладе едно парче леб во пазувата, си ја најде мартинката, и потпирајќи се на неа, како на ластагарка, тргна од дома, но место кај мулазимот, тој го фати долот, нагоре од селото, и преку дрезгите се измушна на крајот на селото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Секој од овие луѓе цврсто стискаше по една манлихерка во рацете, а исто така вешто придржуваше на десното или лево рамено по една тешка козинава сакма, a под неа — кожена торба, тагарџик, во која не секогаш се најдуваше парче леб или месо.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Како да не! И не само еден. Ти аги тепај колку ти душа сака, но ќе гледаш да не биде лошо и за селаните каде ќе и тепаш агите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го сакаа само оние на кои им обезбеди стан и парче леб и по некоја забегана будала.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Полесно беше да откорнеш столетен даб од гората, отколку да најдеш работа и да го извадиш парчето леб.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Луѓето не секогаш го разбираа, но секогаш чувствуваа дека со него им е посигурно парчето леб в рацете...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Жена му помисли дека дошол во кујната да го испие утринското кафе и да го изропа своето препечено парче леб со кравјо масло и багремов мед, пред да се врати во ателјето на работа.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но, во еден период, додека работеше во судот, пред самото откривање насиџилите, кога и материјалната и работната позиција многу му се нишаа, во времето кога ја одби и последната можна понуда да стапи во Партијата, кога одново започна да се пребарува во неговото минато, тој мислеше дека само еден Орден, дури и од најнискиот ред, ќе може да му ја измени позицијата, да им отвори добри перспективи во школувањето на постарите деца кои ги ориентираше кон средните стручни училишта, што поскоро да се здобијат со свое парче леб.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Стана, пресече едно долго парче леб, го стави врз плитка земјена чинија и седна крај огништето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Па стави масло во тавата, го загреа, и здроби во него поголемо парче леб и го стави на огнот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Набрзина зедоа по парче леб и сирење, па криејќи се и од Стрела и од малиот Караман, ја фатија угорнината над Заветна.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дедо Иван пак влезе во колибата и донесе парче леб. Бојан го стави в џеб.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Момчињата зедоа по парче леб и сирење и излегоа надвор, а возрасните останаа да завршат со појадокот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За тоа време и едно друго чувство се проби до неговите сетила: желбата да јаде се зачна некаде во него, во празнините на одамна потпечените парчиња леб, сирење, компири, јаболка.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ние имаме, но не треба, - рече човекот што седеше на триножниче и веќе држеше во раката поголемо парче леб.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таа бавно се придигна, преправајќи се дека е болна, се довлечка до креденецот, отсече парче леб, го намачка со мармалад и му го подаде на Мирка.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Митко ѕирна внатре. Во едно тавче имаше две парчиња леб, изгорен, црн како јаглен.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Мајка му ќе стане ќе се доближи до креденецот, ќе отсече поголемо парче леб, ќе го намачка со слатко или мармалад и ќе му го даде.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Од утро до вечер, за парче леб, ги кинеа плодовите и ги складираа во буриња.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Можеби мислеа и на своите мајки и братчиња, за кои, кога ќе ја завршат бербата, ќе можат да однесат парче леб.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тага ми го стисна грлото. Го гледав малото неподвижно кученце и не можев да верувам дека утре не ќе можам да го поделам со него кришум земеното парче леб.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Го долижа медот, неначнатото парче леб му го фрли на кучето.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тој рече дека имал некоја стрина по име Цвета; дека била фризерка и дека имала дуќан во центарот на градот; дека како дете редовно наминувал кај неа во дуќанот, а таа по работата, откако ќе го затворела дуќанот, го водела дома и му мачкала едно парче леб со жолт путер; таква жолта боја никогаш веќе во животот немал видено, ниту пак некогаш повторно во животот сетил таков мирис.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Еве, овде прочитав... гледај што вели: "Свеста, тоа свесно ЈАС е сместено меѓу "визбата" и "катот", како парче са- лама меѓу две парчиња леб.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Наредниот ден ти си го стрелал момчето кое беше осудено за кражба на парче леб.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За мародерство и најмал белег на недисциплина, за обид да се земе парче леб од куќа на селанец, за недостаток на дури и на една порција за некој од борците се одеше под ѕид.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги научивме од нашите партизани кои поминуваа по нашите села или на кратка почивка остануваа во нашите куќи колку за да здивнат, да дремнат, парче леб и сирење да добијат од топлите раце на нашите мајки.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Цела недела беревме парчиња леб, кршевме од лебот што ни го даваа на казан.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Јас седнував покрај неа, таа ќе ми дадеше варен компир или парче леб со путер и, додека работеше, додека џвакав, чекав брат ми да дојде во кујната – знаев дека веќе е буден и ги повторува лекциите што ги имаше учено претходниот ден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некои од тие девојки го допираа Зигмунд, ја кажуваа својата цена, и потоа трчаа по нас, ја намалуваа цената, сѐ додека не доаѓаа до онолку со колку може да се купи парче леб.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Откако Зигмунд ќе заминеше во училиште, моите сестри излегуваа во дворот зад зградата, а јас останував близу до мама, ја гледав како работи, гледав во нејзините раце и нејзиното лице додека переше, додека го рибаше подот, додека крпеше, везеше, готвеше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во некои од трошните куќи зад прозорците стоеја полуголи девојки и ги довикуваа мажите кои чекореа по уличките.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Му дофрлив парче леб со путер, останато од вечерата. Го лапна без да трепне.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се пожали писателот дека во нашава животна средина скоро сите чинители на духовните добра можат да вадат парче леб од својата дарба, само писателот не.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тој останал вечерта да преношчит крај реката до дреото, а за да не го изеит ношта некој ѕвер, се качил на дреото и тамо меѓу ветките си напраил легло, си легнал и си преспал.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сега ослепениот брат немаше шчо да чинит, не можел друго да работат за да се ранит, та се сторил просјак: излегол да шетат од село в село, да просит по едно парче леб, колку да живит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Неколку дни со ред што ја гледало момчето цареа ќерка да стоит на пенџере и да се пулит во бавчата и момчето ја гледало от кокошарникот и си рекло со умот да го викни коњот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Аман, стрико, ти и Господ, примај ме да ти слугуам за едно парче леб, оти сум многу сиромав!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога беше ручек време, оној напред застана и извади од торбата парче леб и парче сланина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На ручек му ја носеше чорбата или само парче леб. На Арсо обично не му се јадеше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Второ, парчето лебец почнав да си го заработувам сама.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сè е таму сосема „природно“, приспособено на телото, на некое астрално тело, кое има врска со ова мое тело преку мојот астрален папок...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На масата садовите се поставени наопаку, но не паѓаат, чинијата полна јадење, виљушка, лажица и нож, парчиња леб и чаша ракија од суви сливи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сигурно не знаевме дека ќе нѐ носат во дом, под покрив, во кревет, дека ќе ни дадат топло кафе со џем и парче леб, дека тоа го прават за наше добро, за да нè згрижат и сите тие смрдливи работи што до ситница се предвидени со домскиот ред.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ја оттурна својата порција настрана, го зеде парчето леб во едната деликатна рака, сирењето во другата и се наднесе над масата за да може да зборува без да вика.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Парчето леб сѐ уште лежеше таму каде што го фрли човекот без брада.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Човекот без брада го испушти парчето леб на подот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На секој од нив брзо беше фрлен пропишаниот ручек - една метална порција со розово сива манџа, едно парче леб, една коцка сирење, едно ѓезве кафе, „ Викторија“ без млеко и една таблетка сахарин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најмногу мечтаеше за парче леб.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со едната рака во џебот и со парче леб со џем во другата, Џулија шеташе низ собата, погледнувајќи незаинтересирано на полицата со книгите, предлагајќи го најдобриот начин како да се поправи масата на расклопување, спуштајќи се во излижаната фотелја за да провери дали е удобна и разгледувајќи го бесмислениот часовник со бројчаник само на дванаесет часови со еден вид толерантен потсмев.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Загриза гладно во своето парче леб и проголта неколку залаци пред да продолжи да зборува, со страст на цепивлакно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во главата имаше само шест мисли: болката во стомакот, парче леб, крв и врескање, О'Брајан, Џулија, жилетот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Почна да се вртка на седиштето. Најпосле стана, се отетерави несмасно преку ќелијата, пробуричка низ џебот на својата униформа и срамежливо му подаде едно извалкано парче леб на лицето-череп.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Гладот ги тераше луѓето на остроумност и тие измислуваа разни марифети како да дојдат до парче леб.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На дваесеттиот километар мораа да направат кратка починка, бидејќи луѓето беа прегладнети уште во затворот, та требаше да им се даде барем по парче леб колку-толку да се закрепат за да можат да го издржат долгиот пат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Само овде не беше прилепскиот кадија што ги мразеше мариовските бунтовници и им даваше само парче леб и вода.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сужните ги втераа во еден од авурите и ги затворија заедно со дванаесетте коњи; им дадоа пак по парче леб и по некоја голтка вода и им ги заклучија рацете, врзувајќи ги крајните синџири за по еден од диреците на јаслите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Си пика парче леб во устата а принесува сирење и во мигот ѝ се накреваат цревата, ама сето тоа така одеднаш станува што Пелагија стигнува само главата да ја сврти и од неа да џвргне само кислоина.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Овие „работи” се чини дека се оние движења низ кои поминуваме правејќи ги нештата што ги именуваме како: станување од кревет, облекување, вршење нужда, откопчување и закопчување, миење раце и лице, бричење, миење заби, чешлање коса, одење, седнување, подигнување чаша, сечење парче леб, мачкање на леб, ставање во уста, голтање.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој правеше сѐ помалку и помалку работи, додека на крајот одвај ќе го подигнеше прстот за да стори нешто за себеси.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во торбичката на еден загинат другар најдов парче леб.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Чергата ја посла на земјата, нареди на неа лажици и чинии, насече парчиња леб од мешаните сомуни со 'рж и пченка и викна: - Ужината е готова!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Плачевме заедно со нив, делевме по парче леб.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Парчето леб тој си го сметаше као некаков дел што му следува при секое јадење.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Јас ќе му скршев едно парче леб и ќе му го подадев в уста.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Во кујната баба ѝ на Дора сечеше дебело парче леб. Исече и две дебели парчиња сирење.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Брат ѝ Томе стоеше до неа и се смееше, јадејќи го своето парче леб врз кое имаше дебело парче бело сирење.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
До тротоарот чучеше Ане со едно парче леб во раката и липаше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ане шмркна и потоа со горниот дел од раката што го држеше парчето леб малку наросено од сирењето, си го избриша мрсулот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Вечерта ни префрлија две парчиња леб, една кутија цигари и кибрит.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мајка ми свари јајца, две парчиња леб ми намачка со маргарин, меѓу нив парче сирење, еден домат и сето тоа ми го завитка во бела крпа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сѐ им е тешко - и нозете што ги влечат и очните клепки што им паѓаат врз очи и шинелите и капите, освен сувото парче леб и голтката вода...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Непознатиот со испупчени усни, небаре очекува бакнеж, го прифати сувото парче леб.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Секој сака да го погали, да му даде парче леб, да го повлече за уши, а тој враќа со весело мрдање на опашот и се обидува да им лизне лице.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Па и јас се борам во Македонија за македонските работи и никому не сум му рекол дека сакам поголемо парче леб...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тука, во ова собиче, твојата мајка, ме нахрани со парче леб и чаша козјо млеко.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еве, дај му го ова парче леб.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Од една кошница таа вадеше парчиња леб намачкани со маст, нане и црвен пипер и им ги подаваше на децата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Почна да плаче, го фрли парчето леб со мајонез и тоа падна на подот, се разбира од страната на која беше мајонезот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога видов дека пак бараат по куќите оружје, знаев дека ќе ја најдат муницијата и бргу ја ставив во плетената табла од прачки со која одев на гробишта, а озгора некое парче леб, и ја ставив на глава, божем ќе одам на гробишта.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Потоа добивме по парче леб и заминавме за Дреново.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Од утро до вечер, за парче леб, ги кинеа плодовите и ги складираа во буриња.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Можеби мислеа и на своите мајки и братчиња, за кои, кога ќе ја завршат бербата, ќе можат да однесат парче леб.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)