Заедно со остатоците од дневната светлина пред очи ми заигрува слика на палми кои се нишаат во ритамот на возот, совршено вклопувајќи се во пејсажот и зајдисонцето.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
И секогаш, независно од годишното време и температурата, тоа уживање го правам на клупата пред хотелот под палмите кои не се увезени... турски се.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Уште поголемо задоволство ми правеше палмата која ја чувавме на истиот тој балкон веќе две години, уште од самото вселување во тој стан.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)