очај (имн.) - на (предл.)

Рахела, покорната жена на Моше бен Азај, непрестајно напојувана со историите на прадедовските маки, не можеше да издржи пред безумниот очај на љубеното око што веќе не ја препознаваше.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Калта ги разјадува железото и лостот пред очајот на целта.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
И тогаш почнувам ново семе да фрлам пред очајот на пролетта зашто ќе остане сепак нешто на веков да се изврши над смртта дури да ѝ за 'рти в срце.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Не јадев. Мртвите не простуваат, мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И се чудев зашто никој не го побара лековитото грутче во говедската жолчка, таа тајна кон која пред тоа се стремеше очајот на еден болник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Разбуденото стебло можело со сокови да му ги наслушнува разбуричканите мисли што се слеале во бучлив порој на измамена крв и ужас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во очај на ранета дивина ги забуцал проредените заби во тоа стебло.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тој вакуум едни во други постојат сите преживеани очаи; низ новата болка болат сите претходни; низ мојот сегашен очај ме болеше очајот на моето детство.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Да не очајував кога бев дете, неверството на Рајнер ќе беше само краткотрајна болка, нешто на што ќе му го завртев грбот и ќе заминев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Насобраниот народ е возбуден од глетката, од тоа вревење, прпелкање, од бесот и очајот на лудите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некој од лудите стои со хоризонтално испружени раце и моли да биде распнат; „Распнете го! Распнете го!,“ вика толпата граѓани.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Виновникот за очајот на Ирена, беше тој!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ние не верувавме во новото тие се исцелуваа од промената нас нѐ опфати очајот на вечноста нив чудотворноста на живата реч.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)