И отишол со таков чекор како да ќе стапи во непомирлива војна со сите сомневања што со змиска мрзливост се влечеле околу живите и им розгале на соништата отров од кој и срцето се скаменувало. Секако.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Можам, можам, не грижи се. Кога ќе легнеш, ќе видиш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Оној под него и ранет ја издржал тежината. Ја копал земјата со нокти во пребавното подавање кон една од пушките и се влечел по црвеникавата земја чеперок по чеперок со мачење на гасеница во чија жолта крв се шири отров од осина боцка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се олабавило, со цело лице се обидело да го побара својот убиец стреснувајќи се од темната врелина што му џбурнала од полуотворената уста и со расширени раце, чиниш со мртвото тело, сакало да го заштити оној што можел да му биде татко, заштитник или учител на вакви сурови часови, паднало врз прпелкавиот грч.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ги отворам очите. Ова е она што џанките го нарекуваат “gowtching out”, со други зборови неволно паѓање во сон.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На телевизорот оди сцена во која прават лек одделувајќи го отровот од забите
на една отровница поради несреќниот случај со едно момче во пустината.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)