Стани, земи остен в рâце, работај Ти ден и ношт, сос пот, Истреби трње, исчисти троскот, изорај Бесплодна нива да дадит плод.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
И луѓето замолкнуваа, боцнати како со остен во срцето од Аргировите зборови.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)