Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Нив никој не ги учел, освен нивните предци, на добрите работи, сами ги насетуваа: чувството на понизност, чувството на благодарност, способноста за простување, преку тоа ослободување на енергијата меѓу нив.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Расеан низ логорите на северот каде што не се пробива ни здив од медитеранските ветрови по кои сега копнее и тој. Во оваа студена пролет на надежната 1945 која го полага својот априлски вел презаситен со мириси на билки и брмчење на инсекти, онаму, надвор од тријажната станица во која на валкани чаршафи, пред очекуваното ослободување на логорот Берген Белзен - лежи Цви Корец.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Патува со семејството и други логораши во германскиот белзенски транспорт некаде кон Дрезден или понапред кон никаде.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

На една таква прослава присуствувал и Јане Сандански кој во здравицата во чест на ослободување на Македонија истапил со своја здравица изјаснувајќи се за слободна и независна Македонија, на што присутните бугарски офицери реагирале со закани.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

На 3 ноември било склучено примирје. Мировните преговори се воделе во Лондон и траеле се до средината на 1913 Османлиската Империја ги оддолговлекувале преговорите, а младотурскиот кабинет настојувал војната да продолжи.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

По ослободувањето на Македонија британските воени мисии се префрлиле во Скопје.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

По ослободувањето на Скопје дел од членовите на британските воени мисии се стационирале во градот и оттаму ги следеле сите настани што се случувале во градот и оттаму ги следеле сите настани што се случувале на територијата на Македонија и со тоа го запознавале шефот на британските воени мисии во Југославија Фрицрој Маклин.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Се договоривме да организираме симболичко но и конкретно ослободување на жабите низ акт на апсурдна статистичка операција.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Оттогаш интензивно се занимавал со пишување на раскази.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

По ослободувањето на Македонија Иван Точко го објавил својот прв расказ на македонски јазик, „Јон“, во првиот број на литературното списание „Нов ден“.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Во аливцата од под трненката, во опинци на боса нога, без колан и пушка, на опашката од бригадата небаре водоносец по ровови - Баге го дочека ослободувањето на земјата и влезе во родниот град горд како на бел коњ.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

И кога мислеше дека го достигнал зенитот во уверливоста на кажувањето, за што добиваше дискретен знак на одобрување од страна на семоќниот А.А., првин се свртуваше кон блиското, големо пано со фотографии и написи, кои наводно сами зборуваа, тој со возвишен и патетичен глас да продолжи: - По ослободувањето на земјата од злокобниот фашизам, нашите народни судови први се пресметаа со предавниците од секаков сој, донесувајќи праведни и револуционерни пресуди и ја воспоставија историската правда.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Потребно е многу време за ослободување на духот, за поврзување на неговото битие со космосот.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Тие биле преокупирани со прашањето што “полесно“, што “побрзо“ и со што помалку жртви да го извојуваат ослободувањето на Македонија и затоа биле свртени кон оние и такви средства што, според нив, требало да го обезбедат тоа.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Точно е дека нашето револуционерно движење, како народно, се развивало по една историски утврдена закономерност и крајна негова цел била ослободувањето на Македонија.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Гемиџиите сметале дека ослободувањето на Македонија можело да се постигне само со шумни дела, со динамитни напади врз претпријатијата во кои бил вложен западен капитал, какви што биле банките, железниците и друго.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Сакаше, како што Мојсеј повел еден народ кон слободата на ветената земја, да го поведе човечкиот род кон ослободување на Јас, кон ослободување на човековата суштина од оковите на потиснувањето и од мрачните понори на несвесното.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И затоа од секоја страница на својата книга за Мојсеј, брат ми како да крикнува: „Ни тој ниту пак јас сме Евреи; јас сум, како и тој, самороден водач и пророк!“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Со други зборови, дајте им ја вие власта во рацете на Македонците, тоа треба да се разбере на оние од нив што се викаат Бугари, та од неколку години после вие ќе видите оти и во Македонија од другите народности ќе остане тоа што остана од Грците во Источна Румелија, по ослободувањето на последнава.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

117. Ова искажување не е сосема точно, зашто во Бугарија Македонците работеа „во полза на Македонија” и многу порано, уште веднаш по ослободувањето на Бугарија од руската армија (1878).

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Едните се за вооружено ослободување на Македонија и изгонување на пропагандите, а другите за мирно разрешување на македонското прашање преку преговори со Турција и со големите сили”.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

После, како што се гледа, тие ја мислат за единствено правилна гледна точка на прашањето за народноста на Македонските Словени – бугарската; а може си мислат оти прашањето за народноста на Македонците е второстепено и лесно ќе се разјасни со ослободувањето на Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Опшноста во судбините наши ни го закрепи општото име Бугари уште до ослободувањето на Бугарија, коешто си остана по традиција во Македонија и по ослободувањето на првата.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Тие млади Македонци, воспитани во Србија во народен, т.е. во дух да ја сакаат најнапред својата татковина и својот народ, па после човештвото, заминувајќи во земјата каде што нема национално самосознание, а наместо него полн индиферентизам кон народните интереси, внесоа во неа нова струја од национално воодушевување и работење за ослободувањето на Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Прво ќе го прегледаме прашањето: во каков однос ќе станат комитетите и македонската интелигенција кон едно ново национално течење сред Македонците, коешто бара не само политичко, ами и национално и религиозно ослободување на Македонија, т.е. кон едно течење што прокламира „Македонија за Македонците” против сите претенденти на Македонија, во тој број и против Бугарија и Бугарите?

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Тоа дојде до таква степен што Русите сакаа да кладат крст на своето понатамошно занесување и ослободување на Словените на Балканскиот Полуостров.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Не ни покажува ли тоа оти малите држави, па и секоја една земја, со гонењето општонародни цели гонат не хумани цели, ослободувањето на поробените, ами чисто материјални и егоистички цели, т.е. зголемувањето нивно за свој интерес, без да се гледа дали ќе настапи подобрување во судбината на Македонија или не.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Во 1944 година Чашуле го организира успешното бегство од тој затвор на повеќе од 300 осуденици, по што активно се вклучува во завршните воени операции за ослободување на Македонија.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Не можеле да се спасат од него со ослободувањето на здивот, не можеле ни да го воздивнат.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

8 Чудовиштето - тоа, значи, било: по нив се влечел со упорност на гасеница мирис на изгорено месо, не мирис што се чувствува со влакненцата на ноздрите и не што се згруднува в грло, сладникав, мек и сепак подвижен залак, туку оној што се закопува во горчливиот мрак на срцето.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Оддалеченоста помеѓу стиснатите дланки и градите се намалила.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Потоа, зачуден од маглата што паѓала врз разбуричканоста околу него, од тишината и од ослободувањето на земјата од сенки, заринкал со лице во земјата.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Трајното ослободување на Потомците на блиската роднина (освен мојата маленкост) од ментално-физичката стега не само што ќе го задоволеше чувството за праведност ами можеше да поттикне и благополезна религиозна полемика, исто како и лектирата „Злосторство и Вазна“ на часот по литература, која ја воодушевуваше романтично настроената професорка. „Дали јас тоа споменувам - вазна?!..“

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Тоа беа спортски гаќички што ги добила од комитетот за фискултура и култура, како победник во есенскиот крос по повод ослободувањето на градот.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Набргу ќе се најде во официјална посета на Франција.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Тој ќе го објави крајот на повелбата на ПЛО која ја одречуваше оружената борба како единствен пат во ослободувањето на Палестина.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Овој им се заблагодари што го избраа и во оваа година, им напомна дека по ослободувањето на Анѓа кадијата сигурно ќе ги нападне, та според тоа им претстојат тешки борби.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Некогашен примерен дипломец на правни науки во Болоња, по ослободувањето на Албанија од фашизмот, во 1944 година, Бубуш ќе се вработи во Министерството за Правда, а потоа и на други работни места, како докажан експерт од областа на статистиката.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Баш сега, кога во белината на првиот снег те видов во џиш црвено, а под црвеното угул голо на радио некој најде да го пушти Реј Чарлс кој лелекаше нешто за ослободувањето на срцето а мене како удар во гонг ме тресна ехото на докторската наредба за оваа прилика специјално обоена во џиш црвено: „Марш таму на мижење!“

„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)

На 13 јануари 1948 година, се одржа Првиот конгрес на НОФ, на кој се донесоа решенија македонскиот народ да ги стави на располагање сите свои сили во заедничката борба со грчкиот народ за ослободување на земјата од туѓите окупатори — англоамериканците и нивните домашни органи, за демократија и национална рамноправност, за братство и единство.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Од Бугарија веќе идат агитатори, решетари за ослободување на Македонија.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

По ослободувањето на Битола, на една игранка во Офицерскиот дом, сите да ме канат, а јас да не знам да одбијам, да запрам.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

По ослободувањето на Битола, Темпо ни го даде знамето на Првата егејска ударна бригада...

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Го начекувам извештајот од борбите за ослободување на Лерин.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Се изнесува и значењето на одлуките на Второто заседание на АВНОЈ, на кое беше „образуван Национален комитет на ослободувањето на Југославија, како привремена народна влада“.