ортома (имн.) - обесен (прид.)

Тие кои беа болни и стари и не можеа да одат, ги ставаа во едни големи кошови и на синџир или ортоми обесени за едни, не знам како се викаат, ги дигаа високо и право во пампурите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)