Препарираниот орел ме нишанеше со остриот клун а стаклените очи ме гледаа како да сум најситно врапче на светов.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се чини ко амор да беше со своето копје долета ко орел ме згази тешко по рамениците тешката нога негова со неможна сила ме згрчи душата ми ја собра во клопче над очите ми испушти темен превез таму каде што шумат боровите таму каде што шумолењето на потоците во моето тело буеја застана тој скитник на мостот од бучните црвени води застана таму каде што отчукнува ѕвоното на мојот живот.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)