опачина (имн.) - нивен (прид.)

Откако пушти да се рашета пагурот по трпезата и додека сите другите посигаат во ваганите, тој налактен на масата и имајќи ги прстите од двете раце испреплетени и потпирајќи се со брадата на опачината нивна, само молчи и само гледа пред себе сиот насвесен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)