око (имн.) - сиот (зам.)

Оној младич имаше толку остри зборови, со нешто толку волшебно во нив, што само по неколку вечери можеше да го раскопа пред Змејковите очи сиот мраз, во кој беше стегнат тој живот околу него, а за кој Змејко ниеднаш не бил во состојба ни да помисли дека можел да биде и така соголен, разглобен и покажан.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Лежев, лежев, а кога ќе ми здодееш гледањето во таванот, кога ќе ме опфатеше тешко чувство на осаменост, се искачував на прозорецот и гледав низ него, го шетав со очите сиот простор што се наоѓаше зад него.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ја носи во очите сиот живот таа слика и во сеќавањето го носи она насетување и стресеност на животинче, кое иако првпат го видело она нешто и, иако без ука, знае дека е тоа птицата на страста и сладоста.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)