око (имн.) - стане (гл.)

Секако дека тоа не е сериозно прашање, зашто нè вознемирува откако нашите очи станале неверни, значи барем од предсократовците наваму, иако ја добива својата вистинска острина дури на почетокот на новиот век.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тито си ги одмораше нозете на работ од кутијата, а неговите жолтозелени очи станаа хипнотизерски.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Гледаше: шашливите очи станаа влажни, испупчени.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тоа не е ново прашање бидејќи ги вознемирува луѓето откога нашите очи станале недоверливи, значи барем од предсократовските времиња навака, иако својата вистинска острина ја добива со почетокот на новото доба.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)