око (имн.) - гори (гл.)

Избричен, како гроф, а изразот на лицето му беше ужасен: црните очи горат, на усните потсмев, веѓите намуртени.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Младичот, чии очи горат со фанатичен сјај, извикува нешто и силовито тргнува една од жиците.  Во дел од секунда, сосем ненадејно, рабинот на монастирлитската синагога гледа силна светлина, а по неколку еони, до него допира и звукот, заглушувачката експлозија.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)