Еден од пациентите во одделението беше слабичок средовечен маж, со жена и семејство, кој беше, мислам, службеник.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во одделението бевме тринаесетина ученици. Но сите не ми беа другари.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Но споменот на тие години во женева времето и заборавот не ги беа уништиле, ни од далеку, туку беше жив во Борхесовото паметење, па дури стана и драга област на втората татковина.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Најголем грев во прво одделение беше на денот на сликањето на крајот од школската година да немаш кецеља со која што ќе бидеш овековечен заедно со своите школски другари/ки.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Главниот предмет беше латински, и јас наскоро открив дека другите предмети можат малку и да се занемарат доколку латинскиот ви е добар... живеевме во еден стан во јужниот, односно во стариот дел на градот”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Марија и јас шетавме низ тој дел од градот, и таа ми ја покажа новата зграда во Улицата на Фердинанд Ходлер, во бројот 17, подигната откако старата зграда, во која биле Борхес и неговите, била урната.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Нуклеарните проблеми во психијатријата, со кои сите психијатри се соочуваат секојдневно, коишто го јадосуваат секого којшто Margina #21 [1995] | okno.mk 55 размислува за нив, сите се собрани во овој случај.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во моето одделение бевме четириесетина; добар дел од нив беа странци.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)