одговор (имн.) - од (предл.)

Ама чурук жена, мајката брееееј! — Ја заврте главата Ристе и зачека одговор од побратимот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Како краен одговор од сите негови постапки следуваа очекуваните пораки.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Ќе чекаме одговор од штабот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Бидејќи минале два-три дена, а одговор од Евангелидис немало, Орце загрижен отишол во Деде-Агач, но никаде неможел да го пронајде трговецот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Утрото тој пак се огласи со еден истрел, но очекуваниот одговор од зад Гола Глава не дојде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
АНТИЦА: (сама). Што нема, боже, одговор од Илија на писмото мое!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Поетот не успевајќи да му се наложи на другиот предел, барајќи одговор од историјата и разбирајќи дека таа не може да биде компензација за изгубената земја, одговорот ќе продолжи да го бара на неизвесните патишта на универзалниот егзил, на некој можен премин на минливоста, на премин меѓу материјалното и метафизичкото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во својата медитеранска екстаза, како некогаш Албер Ками, Дарвиш ќе потврди дека јазикот и метафората не се доволни на пределот да му се наложи друг предел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така што, на испитите пред менторот и комисијата, Миха мораше многу да внимава и максимално да се совладува кога одговараше на прашањата од старата школа да не му се провлекуваат и одговори од новата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Вистина на неколкупати и зина, ама одговарајќи на настојчиви прашања поради што тој што прашуваше имаше чувство како со клешти да му го корне одговорот од устата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во тој миг Зигмунд застана, ја поткрена раката за да одмавне со неа пред своето лице како да брка мушички, како секогаш кога мислеше дека она што му е кажано не заслужува одговор од него.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ја крена раката но не одмавна – раката се запре пред лицето, не од некоја помисла за смислата и бесмислата, туку затоа што се загледа во својот рачен часовник.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За да ме спасиш мене, треба прво ластовицата да ја спасиш! – доби одговор од старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Донесов одговор од чичко Талета - одговори Трајче и му го предаде писмото.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)