објект (имн.) - го (зам.)

Актуалното отпаѓа од планот како овошка, додека актуализацијата го става во однос спрема планот на иманенцијата како спрема она што објектот го пресвртува во субјект.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Сакаше да докаже дека всушност ниту нештата ниту луѓето не се потполни заробеници на своите имиња и дека не мора да значи дека, ако некоја личност или објект го променат името, тоа обврзно води и кон промена на нивната суштина.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Меѓутоа желбите и односот кон објектот го наметнуваат својот ритам, кој сигурно не е ритам на соматската сексуалност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тоа не е јаство како транспаренција, како мисла што својот објект го промислува со усвојување, претворајќи го во мисла.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Токму иконичката сличност на знаците од системот на писмо со прикажаните објекти го карактеризира системот на писмо како пиктографски или иконички систем на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се гледа, се допира, допирајќи; видлив е и сетилен самиот на себе.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Знаците на писмото од идеографскиот систем графички може да наликуваат на предмети од реалниот свет, со кои тие корелираат благодарение на нивната врска со соодветните поими.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Изобилни се квир-студиите на популарните медиуми, но речиси сите се сосредоточуваат на културниот објект и прават негова идеолошка критика, покажувајќи како тој објект го обликуваат и како ги репродуцира режимите на хетеронормативноста (или на расата, на класата и на нацијата) и/или како им се опира.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)