обележје (имн.) - кој (зам.)

Дури и пред да биде определена како човечка (со сите дистинктивни обележја кои отсекогаш му се припишувале на човекот и целиот систем на означување кој тие го имплицираат), или како нечовечка, - грамата или графемата - исто така би го именувала елементот. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 53
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Под претпоставка дека теоријата на кибернетиката може во себе да ги смести сите метафизички поими - сѐ до поимите на душата, животот, вредноста, изборот, сеќавањето - кои до неодамна се употребуваа во смисла на спротиставување на машината и човекот7 таа треба да го задржи, сѐ додека не се открие неговата историско-метафизичка припадност, поимот на писмо, трага, грама или графема.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Зошто е на пат да се препознае како таква и отпосле?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)