Тоа е реалноста на животот, партитурата се повторува како пејсаж осипан со оази на привидно блаженство во кое нема место за вистините на срцето, жед за вода во пустина и фатаморгана во која постојат само “вистински лаги”.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Големите мисионери успеваа да изделат мали оази на надежта.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И ме газеле копита на арапски коњи, далеку од сите оази на светот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Бившата ни татковина во овој поглед беше вистинска Оаза на изобилството.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)