ноќ (имн.) - не (чест.)

- Не се работи за навика, нането чисти, таа мерудија каде што ќе помине, низ устата, стомакот, цревата, сето она што во текот на ноќта не работело, нането и солта го активираат, чистејки ги органите за варење, а пак лебот ги впива сите наталожени отрови. – веднаш имаше одговор баба ми.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Светлината од жолтата ламба среде татковите книги со ноќи не догоруваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, таа ноќ не можев само да минам низ „Пигал“ зашто, уште откај „Анверс“, таму каде што започнуваат будалаштините на „Пигал“, се сопрев пред силни црвени светла, кои го рекламираат мјузиклот „Ох, Калкута!“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Знам, ми рече таа. Но, болен е. Има треска. Вчеравечер цела ноќ не беше дома. Настинат е“.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Два дена и две ноќи не можел да најде никаква следа од својот карван.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Цела ноќ не мигнав. Ме измачуваше синиот плик...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По цели ноќи не спијам. Како луд шетам сам по селото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Цела ноќ не заспав. Каде беше? - На Орелска Чука!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Целата таа ноќ не заспа. Само што ќе го навалеше дремка, едни те исти мисли дека згреши што се обложи, дека згреши што го спомена стрика Анѓела, дека којзнае што ќе излезе сега од сето тоа, дека кога ќе дознаат за тоа Максим и Костадин Дамчески крај нема да му има на срамењето, го штрекнуваа и го седнуваа во постелата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таа ноќ не ја преспав мирно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но тоа беа распарчани делови од некогашните восхитувачки целини. Дури и љубовните доживувања и спомените за нив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Грдите претчуства од разговорот со Иван се трудев да ги истуркам уфрлувајќи помеѓу нив некои од дежурните теми на мојот несреден живот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со ноќи не се прибирав дома и спиев кај Земанек.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И појдовме... луѓе и стока... Ноќта не фати силен, пороен дожд. Нема глава кај да скриеш.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги гледаше неговите кревки увца и неговите очички, и оние четири тенки како чапарушки и растрперени ноженца, ја гледаше сета таа чудесија од кревкост и невиност, со нешто многу од тревките во себе и со секој миг сè посилно знаеше дека таа дива ноќ не можеше да биде во состојба ни да измисли друг повистински гостин, што би можела да му испрати за да го зарадува во неговата самота, од овој, што беше сега тука, во неговите нозе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога ми го зедоа човекот цела ноќ не мигнав. Око со око не можам да ставам, да склопам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Околу илјада топови пукаа. И два дена и две ноќи не запира пукањето. Нашата артилерија е зад нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Знам дека и оваа ноќ не шеташ сам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа ноќ не затвори очи. Некоја чудна сила ѝ го падеше сонот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со ноќи не спиев за да имаме барем покрив над главата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Еднаш тој цела ноќ не можеше да заспие.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ни една несреќна ноќ не се симна по покривите без тебе.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
И игуменот цела ноќ не заспа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Бонети почувствува непријатност. Сакаше нешто да му рече, но се повлече и отиде во својата соба лут во душата. И цела ноќ не можеше да заспие.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Не можел ништо друго да стори освен да се сокрие во шумата и да чека цел ден во најдлабокиот честар, додека новата ноќ не им ја подари на неговите крилја можноста таинствено да запливаат во небото.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Таа ноќ не можев да спијам. Се симнав во еден наутро.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Никогаш за ништо друго не зборуваше, освен за времето или за состојбата на мојот врат и за потребата тој да се истрие или за фактот дека веќе со ноќи не спие.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Оваа ноќ не се разликуваше од илјадници други во нашите животи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сѐ уште во бунило, пробаш да ја замислиш потем да ја визуелизираш сопствената аура. Изгледа ноќта не си била сосема сама додека си ги преоѓала праговите на сонот одвнатре и однадвор.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Чувај, боже, ќе фати и да пие! (Се тргнува.) Ама кое време ли е, боже?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Цела ноќ не спал. Од темни зори излегол...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Таму ми остана духот, та не е ни чудо што на утро не станувам и в ноќи не легнувам.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)