носталгија (имн.) - на (предл.)

Волшебната тајна на гласот твој ме буди со копнежот пред-потопен болот ми го плоди, од сегашноста ме краде, мајчинство ми нуди небаре носталгија на боите, до исконот ме води.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Боледувајќи по Бранка, низ носталгијата на Шумановата соната за виолини во Д-мол, Горчин се предаваше одвнатре, од најдлабоките клетки, на слатката омаеност на сетилата, дозволуваше да го голтне мемливата полноќ, во која на крајот мораше да се удави – занесен, несмирен, неспасен.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)