Ја подаде десната нога напред и од џебот на бечвите извади излитена кутија од боја.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
По кусо време ги истегна нозете напред и се преметна, како навистина да е умрено.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Истрча пред нив, се сврте, пак ги фрли рацете на грбот, ја исфрли левата нога напред, со десната рака си ја стегна и ја истри китката од дената рака и со заискрени очи, му свика на Марка: „Ме слушал ли ти мене или не? Те вика дежурниот офицер!“ натопорено му рече.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Го удирав, го влечев, а тој ни нога напред, ни нога назад, ни нога над земји, ни копито вземи.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)