Депресија: попладне
Кога влегува во подземното легло
ја затвора вратата подраматично
од Мадам Шоша во санаториумот на
Волшебната планина
гротлото на растревоженоста е
преполно
жешки, ли-з-гави капки
се прелеваат
низ креветот
се подлизнува и паѓа
под нозете
без тло, одлепено
се покрива целосно
лицето два пати
- никој да не ја гледа.
Мижејќи, создава привид
на невидливост.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Не можеше да се движи брзо, не можеше да го држи столот со исправена рака, не можеше да застане на една нога без да падне.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)