нешто (имн.) - на (предл.)

И му шепоти нешто на уво. Му вели: - Знаеш, детето што ти умре од ехинококту умре.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И трите жени отспротива останаа на местото поднасмевнати и среќни што можат да видат вакво чудо - Џорџ и Жабе да се подбиваат со добротворот Симон Поцо, важниот писател кој малку- малку па нешто на машина пишува истопорен на балконот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Единствено нешто на што се сеќавам беше Arcade, но и тој изгледаше како времето да му поминало, а друг магазин што би можел да го замени, немаше.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во училницата втрча возбудено прислужникот чичко Петре и му шепна нешто на учителот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Сите нешта на светов треба да се посматраат превртени, за вистински да се согледаат“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Манукот, манукот е долу! - чу Веле како извика тивко некој и осети како да му падна нешто на главата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Прво ликовните експерти, со своите вперени погледи како телескопи и со долгите нокти на малите прсти остри како пинцети, почнаа да копкаат по слоевите бои и да пронаоѓаат по нешто на неговите платна: те однос на светлина и темнина ваква, те однос на бои ваков, а не таков, те потег од оној сликар, те композиција од овој, нанос не од четка туку од шпахла, па дури и елементи што не спаѓаат во сликарски бои ами во столарски отпадоци.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Беше хронично гладен и хронично настинат - ништо не го најадуваше и никогаш не беше дојаден, а од друга страна беше истрениран да трпи глад со денови; зиме - лете носот му течеше, кога мрсули кога водичка, па не знаеше што е тоа да ти биде топло, кога е доволно да имаш нешто на грбот колку да не ти се тресат вилиците.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тоа е борба за вистинитоста на нештата на повисоко рамниште, без оглед на фактичката состојба.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- Потоа, ѝ се обрати на Душка. - Сакам утре да се најдеме за да ѝ предадеш нешто на Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Ќе ве кајдисам, живи ќе ве печам, суртуци, но ќе кажете што сте му направиле на брат ми.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не вртејќи се, викна нешто на турски и се потргна од вратата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мојата муза е нешто несовршено, но нешто на кое му се восхитувам. Феномен кој најмногу на светот ме нервира.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Научниците се многу креативни луѓе кои имаат специјална дарба да ги импровизираат и комбинираат нештата на најдобар можен начин.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој сакаше да го прегрне човечецот со долги и немирни прсти(овој пак се обидуваше да не дојде под обрачот на големите раце) и раскажуваше за природата и за гасениците најмногу за некој Чарли Краков, или за призрак на опачината на неговата потсвест, на нешто што е натсвест и живее вон од него, вон од неговата матна мисла, нешто на што зборовите и му го градат и му го одземаат обликот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
О'Брајан го крена кафезот и, правејќи го тоа, притисна нешто на него. Нешто крцна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„ Најлошото нешто на светот“, рече О'Брајан, „ е различно од единка до единка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Понекогаш“, рече таа, „ тие те третираат со нешто... нешто на што не можеш да му се противставиш, нешто на што дури не можеш ни да мислиш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во очите имаше некаков оџагарен вкочанет израз, како да не можеше да не зјапа во нешто на средна оддалеченост од себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со очајнички напор, како да кубе дел од сопствениот мозок, можеше дури и да го извлече тоа нешто на виделина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во стомакот и во кожата постојано нешто се бунеше, постоеше чувство дека си лишен од нешто на што имаш право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Она што се наоѓа во Собата 101 е најлошото нешто на светот.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Додека минуваше покрај телекранот, на О'Брајан како да му падна нешто на ум.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ако се обвистини тоа, - рече Илко, - ќе се потврди она што го кажуваше мудрецот за моќта на сонот: тој велеше дека пет нешта на светот имаат шеесетинки: огнот медот, саботата, спиењето и сонот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Светот и човекот се идентични. Затоа расизмот е најглупавото нешто на светот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во тоа време се чу сигнал од радио-станицата. Англискиот офицер ѝ пријде на радио-станицата и рече нешто на англиски јазик.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Да им дадеш по нешто на сите оние кои учествувале во твоето збогатување.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
АРСО: Ама џумбуш, ама тарапана! Ваква веселба во Скопје ниту имало, ниту ќе има! (Му шепнува нешто на Поцко.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: (Се стреснува.) Не! (Седнува.) Одете си вие дома... А јас овде си имам работа... со Арсен... за лозјето...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)