Доколку во Европа било кога постоела енциклопедиска околина за маниризмот, токму хемиски исчистена од такви нешта какви што се нацијата или ре(ли)гијата, тогаш тоа е токму случај со Рудолфинската Прага.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Во тоа време бев под влијание на композиторот Џон Кејџ, кој беше заинтересиран за такви нешта какви што се “случајноста” и “алеаторните механизми”.