Нервозата со еден збор произлегуваше од општото сознание што лебдеше во свадбено декорираната синагога во Данциг, дека младоженците безостатно треба да си заминат некаде на друго место.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И одвреме-навреме потпивнуваше од чашката прикривајќи ја нервозата со наместена веселост.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
- Ништо – тој си има нервози со школото, па после јас сум му крива.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)