немир (имн.) - на (предл.)

Тука, длабоко во каменот, се смири. Немирот на нејзиниот пријател ја вознемируваше.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Сега може да ги заборави и бессоницата и немирот на последната ноќ.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Го следеше немирот на неговиот сон.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во немирот на брановите го изгубивме засекогаш родниот брег кој повеќе не можеше да биде избришан во спомените.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Додека се враќав дома во немирот на враќањето од враќањето, длабоко во тишината на мојата душа биеја заробените звуци на скадарските катедрали во Атеистичкиот музеј, на придушените молитви на несреќните верници во земјата на тројното верување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Настаните што се случија во Солун - пишува Готје - уште повеќе го зголемија немирот на битолското население, и тоа е повеќе од секогаш убедено дека градот, со оглед дека е седиште на главните членови на Револуционерниот комитет, е загрозен, и тоа многу скоро, од катастрофа пострашно од таа во Солун“140.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Екстремистите одбиваат секаква расправа: секаков немир на пролетерската свест е однапред осуден.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)