После некој се сети да бараме и диви улишта, да фаќаме пчели. Не знам кој се сети на тоа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Што мирише овако, прашува Јоле, печени пиперки, велам јас, не мирише овако паприка, вели Јоле, може е клечитурај, велам, или може некој се преобува, од кое кафе да сварам, вели Велика, од најцрното, ѝ се одѕивам, камо да е така, ми враќа таа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некој се обиде да заплеска со рацете, но Захаријадис ќе подвикне: — Ве молам, не сме на митинг!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некој се сети да се миеме со пепелница. Мијај, тријај и некако ќе се поодлепи косата, ќе се позачистиш. Ќе се причестиш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некои се смеат, се мочаат од смеење, некои само се виткаат и се држат за мевот, под папокот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)