недостаток (имн.) - кој (зам.)

Само човек такво чувство ретко познава, каков хендикеп е тоа на природата, недостаток кој го имаме, сѐ уште, секојдневно, откривам и дознавам.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Тој недостаток кој го означува зборувачкиот субјект засекогаш го спречува субјектот во постигнувањето задоволство, исполнување на желбата - субјектот така е бесконечно потресуван со својата сопствена желба и желбата на другиот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)