Лу ми раскажуваше како со недели тој и Џон јаделе само pop-corn, а пари набавувале главно од давање крв и позирајќи за таблоиди на кои им беа потребни фотографии за шокантните приказни.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тоа сѐ уште беа денови кога можеше да се живее без пари, а Велветите имаа токму толку.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
После две недели тој ми се јави и сам ми призна дека тоа беше одглумено, иако воопшто не го ни прашав.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Дека писателот Едо Бранов, од своја страна, доби повеќе од тоа што очекуваше, покажува фактот што по неколку недели тој пак беше во Атина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
По неколку недели тој можеше да биде претставен како типичен кататоничар.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Можам ли сега да ја разликувам кататоничката неподвижност од неподвижноста на некој глумец којшто симулира кататоничка неподвижност?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Сѐ е сконцетрирано, според него, во сознанието и продолжува уште два или три месеци... некојпат дури и половина година...
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Гапка, стасита девојка, се шета со свежи коленици и образи.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Има, например, овде еден таков кој речиси целосно се распадна, но еднаш за некои шест недели тој сѐ уште ќе каже еден збор, секако бесмислен, за некаков си бобок: “Бобок, бобок” - но и во него значи, животот тлее како невидлива искра...“ okno.mk 157
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Колку богомолен човек е Иван Иванович! Секоја недела тој го облекува палтото и оди во црква.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)