небо (имн.) - зрачи (гл.)

Но, петлите продолжуваа да крвават, а малку потоа небото зрачеше пак со онаа своја топла белина, наполно мирно во еден миг.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Маргина 37 11 Маргина ~ - елеменши ~ на самосвесш ~3 Владимир Сорокин Можности Кога денот се ближи кон квече­рина, кога темното септемвриско небо зрачи со студенило и рамно­ душ­ност, а црните подруми - со здо­­дев­ност и јад, и несакајќи поч­ну­ваш да го забележуваш трепере­ње­то на своите бледи раце, сфа­ќајќи дека тие воопшто не треперат од влажниот, леден ветар, кој се вовлекува во коските, вкочанува, боде...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)