небе (имн.) - лета (гл.)

Прозорецот го симнаа - ветрот ја поддувнуваше белата завеса во куќата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Преку небото лета авион. Зад него останува бела трага.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
По небото леташе црната птица, по полето трчаше девојче и мавташе со рацете: - Пеперутка! Пеперутка! - Кај ќе ја фатиш! - се смееше мајката.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)