Гина Пане е една од уметничките коишто најефектно го поставија своето тело во ‘сржта на емпатијата’, протестирајќи против машката автодеструкција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Иако книгата на одговорен начин ги претстави сите опасности и ризици по здравјето, таблоидите распалија оган, обвинувајќи го Сандерс за промоција на дрогата „позната како убиец“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
По таа теорија, содржината на сонот настанува додека мозокот макотрпно ги осмислува сликите што без ред ги испраќаат нервните станици.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Така тој на најдобар начин ги преведува непознатите или бизарни слики, дури и кога ги нема.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Нејзините перформанси на еден вознемирувачки начин ги комбинираат спокојните, банални, секојдневни активности, повредите и болката - голтање на гнило мелено месо додека гледа ТВ-вести во намерно неудобна положба; наизменично ранување со жилет врз стомакот, очните капаци, лицето и рацете додека си игра со тениско топче (Психа, 1974); бескрајно гргорење со млеко сѐ додека исплуканата течност не се обои со крв (Sang, Lait Chaud, 1972); искачување со незаштитени стапала и дланки низ скалички составени од жилети (Escalade Sanglante, 1971).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Да го кажеа тоа, можеби ќе спасеа некој живот“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На чуден начин ги предизвикуваше мојата повлеченост што тие ја доживуваа како игнорирање.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Веспа на некој начин ги користи двете „поетики“: кај неа има и тоа: налудничавост и некаква си автореференцијална субверзивност, но, од друга страна, во нејзиниот расказ постои и фино одмерена доза на нежност и, дури, на она што делумно помодно се нарекува „женско писмо“.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Бојан секогаш на ист начин ги доживуваше приказните за Волчарот, во своите мисли тој го градеше неговиот бестрашен, кралимарковски лик и секогаш бараше одново да му се раскажува за него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во 152 Margina #8-9 [1994] | okno.mk неговиот премескалински роман Убавиот нов свет дрогата, сома, која предизвикува еуфорија и халуцинации, во основа ги смирува оние кои ја земаат и на тој начин ги штити од штетните последици на разните политички притисоци.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Неговиот живопис некојпат го критикуваат заради реализмот, но Музејот на современата уметност во Њујорк му ја купува сликата „Мона Лиза на возраст од 12 години“. 1966 - 1972 Ботеро ги изложува своите дела во Европа, патува по Италија и Германија, на свој начин ги интерпретира Дирер и Мане.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ботеро сега живее и работи во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Мислам дека слушнав кога рече додека влегуваше во собата, (или само ми се причини дека слушнав), "другарот Ѓурчин", рече Даскалов, "веројатно не ќе ја искористел онаа темна ноќ и осаменоста на жената-девојка за да го стори она што се случило.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
На ист начин ги следам и размислите што ќе уследат во моментите кога Даскалов ќе се оддалечи, бидејќи неговиот глас останува покрај мене и додека тој шета.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Знаејќи какви биле тие доживувања, човек паѓа во искушение да нагаѓа: дали обликот на предметот, или движењата што се прават при играњето со него (дршката треба да се забоде во топката), на некој начин ги сугерираат настаните што се случиле онаа вечер кога заедно излегле на Пигал, или можеби предметот е буквална илустрација на старата француска поговорка “c’est un veritable bilboquet” (грубо преведено: He’s a giddy-headed guy; или: “Му лета паметот”)?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали сметаат дека ваквиот начин ги збогатува нивните животи?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали овој начин на однесување кон другиот е како скроен за нив?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали билбоке-то е нешто што единствено ги одразува сеќавањата на некои нивни заеднички искуства.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А на тој начин ги удираш темелите на една поширока, поинклузивна заедница.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ви префрлуваат дека жанрот на филозофска аргументација го мешате со литература. Вие на сличен начин ги анализирате филозофските, литературните или поетски текстови.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Бројни се дипломатите, кои на овој начин ги откриваа непријателските замисли и потоа ги оневозможуваа; бројни се воените раководители, кои со истата метода ги добиваа битките или навремено бегаа.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ако речам дека преку женскиот пол искусниот администратор може во секое време да ги дознае сите најтајни движења на потчинетите, веќе тоа ќе биде доволно да се докаже колку е битна оваа административна метода.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Овие, луѓето, жителите на Потковицата, посебно женската челад и младината, не морајќи да излегуваат во полето, се испоскрија по домовите и на сите можни начини ги избегнуваа средбите со Турците.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Судските чиновници, разните надзорници и собирачи на даноци, војската, на еднаков начин ги третирала со другата немуслиманска раја и на еднаков начин ги ограбувала, па за животот на само неколку колена нивната госпоштина сосема ја истопија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Мајка на свој начин ги разбираше и толкуваше сликите на лавиринтите од Татковите книги.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Госпоѓа Камилска со децата на друг начин ги поднесе неговите маки, но и други неволји кои произлегуваа од книгите и библиотеката.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Оливера Срезоска, како член, и Трифун Трифуноски, исто член на најсвечен начин ги зазедоа своите места на испитната маса.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Укинувајќи го стариот и воведувајќи го латинскиот алфабет, Ататурк на интересен начин ги поврза педагошкото и перформативното. 16 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Оваа процедура и нејзините импликации на добар начин ги сосредоточи историчарот Зигмунт Бауман: Во споредба со ова, модернизмот никогаш не поставал слични прашања за универзалната заснованост на својот статус.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
На речиси стариот начин ги поднамести очилата на носот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Или, поточно се понадевав дека на некој чуден начин ги користам зборовите за кои верував дека Јана беше спремна да ми ги позајми за да му ги упатам место неа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но не онаа позната сеопшта и безмилосна вистина спремна да ти ја положи главата и на трупец, под сечилото на некој груб аргумент со тежина на непознат метал. (Поетот во наведениов случај го користи зборот метал надевајќи се дека на тој начин ги избегнува грдите асоцијации што го следат зборот гилотина).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Стихувај ме тихо, велиш ти
од другата страна на заменките
глаголите се ту повратни, ту неповратни
бирај со кого и на кој начин
ги сложуваш времињата
и ги менуваш (за една ноќ)
именките и придавките, по род и по број.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
И белите, и црвените на ист начин ги сакаа и ги злоставуваа жените.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Мајка ми на повеќе начини ги приготвува: те печени со брашно, пржени, варени, на тепсија со ориз, чорба.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Границата практично функционира како машина за абјекција, „претворајќи ги луѓето во ’странци’, ’илегалци’, ’wetbacks’ 26 или ’недокументирани’ и на тој начин ги прави неартикулирани (и неинтелигентни), онтолошки невозможни, надвор од стварното и човечкото.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Таа на овој начин ги враќаше позајмените книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Читањето на чудесен и неповторлив начин ги поврзува авторот и читателот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
На чудесен начин ги поттикнуваше, ги оживуваше дамна згаснатите спомени од моето детство, кои не можев да верувам дека не биле избришани засекогаш во мене.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Од книга во книга, вие на еден мошне посебен начин ги претставувате настаните и навраќањата кон нив што придонесува трите книги меѓусебно да се дополнуваат и дообјаснуваат, а верувам дека истото ќе важи и за следните книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И мајка ми, која ја носеше врската клучеви на нашите напуштени куќи, од брегот на Јонското Море, по брегот на Охридското Езеро и на крајот крај брегот на реката Вардар, на свој начин ги споделуваше татковите илузии.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
- Захаријадис зборуваше се потивко. На овој начин ги тераше соговорниците и присутните напрегнато да го слушаат.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
За оваа прилика, во нашата постојана рубрика, одбравме да одговориме на некои од прашањата што на некој начин ги отвора текстот на г-динот Банда(ш): 1) зошто презир кон тнр. естаблишмент?; 2) зошто сленг?; 3) зошто псевдоними?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во четвртиот дел на најдебелите досега “Маргински елементи на самосвест”, делумно и како вовед во малиот тематски блок за Борхес, го пренесуваме текстот “Борхес и Дерида”. (...) Статусот на интелигенцијата е заснован врз еден систем од распространета измама, организирана по станици и меѓустаници, толку заплеткани и меѓусебно оддалечени што, во случај оваа или онаа станица да падне, целината не се доведува во опасност; но, кога ќе се појави решителен превратник, голем саботер, оној којшто удира врз централата, се дава знак за узбуна и членовите на заедницата од сите чинови јуришаат на бедемите со врело масло.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Чичко Ставре и тетка Вале на тој начин ги имаат решено недоразбирањата со неа: со казни.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Мила смета дека нивните казни не се којзнае колку паметна работа, а јас сметам дека воопшто не се.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)