насмевка (имн.) - од (предл.)

Алхемијата извлекувала од пената на ракијата разбудување на машки соништа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Насмевката од тоа стануваше разјадена, носеше некаква бледа напнатост.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Како метафора во една песна звучеше сосема прифатливо - и стариот писател ме погледна со многу попријатна насмевка од онаа што ја среќавав на страниците на неговите книги, но сепак, перчето тага во очите беше нагласено.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Поседуваше волшебна насмевка од која бликаше невидена благост и темни бадемести очи од кои најчесто зрачеше силен интензитет и добрина.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ни омајничкото ветре не можело да ја избрише насмевката од лицето на Арсо Арнаутче.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)