насмев (имн.) - му (зам.)

И пријатен насмев му го раздвижува лицето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Убаво име, - повторно низ насмев му одврати Рада, која уште со првиот чекор ја покажуваше својата супериорност, доминацијата да владее со состојбата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)