население (имн.) - во (предл.)

Епизодата на пописот на козите е навистина антологиски извадок, а во исто време, постапката да се измами едно население во името на прогресот, лишувајќи ги овие животни од живот е толку монструозна.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Со оглед на чудните пресврти по пропаста на Отоманската империја, од Салоник кон Монастир се случувал прилив и одлив на сефардско население во миграции предивикани од воените плими и осеки на новиот 20 век најавен со воени случувања на Балканот, а потоа и со две големи војни што пламнаа низ целиот свет, а особено силно се разгоруваа на територијата помеѓу двата града.  Елеазар бен Цви, значи, ги знае сите факти од животот на монастирлиите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Подготовките за Тиквешкото востание ги започнало месното население предводени од истакнати револуционерни членови на Околискиот и на месните комитити на ВМРО.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На 8 септември 1991 мнозинството од населението во Македонија на референдум се изјаснило за суверена и независна Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во периодот од септември до декември 1943 се формирале и делувале повеќе одреди и баталјони.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Покрај тоа, на 22 февруари 1943 во Софија била потпишана спогодба за иселување на 20.000 Евреи од „новоослободените земји“ т.е. од Тракија и Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Дури и самата употреба на македонскиот говорен јазик бил забрануван.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
ЕЛАС ги зајакнал своите позиции и успеал низ целата територија на Грција и делот на Македонија под Грција да формира партизански одреди.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
КПГ и ЕАМ во текот на 1943 успеале да ги опфатат сите населени места во Грција и да го вклучат населението во ослободителната војна.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Таквата активност придонела за поголема мобилизација на населението во единиците на НОВ и ПО на Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Како одговор на сѐ позасилениот разгор на НОБ, бугарските окупаторски сили извршиле повеќе масовни злосторства врз цивилното население во Македонија (стрелањата во: с.Дабница-Прилепско; с. Ваташа-Кавадарско; с.Пуста Кула-Велешко и др.)
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Од вкупно запишаните 1.494.626 гласачи, гласале 71.85% а од нив 95.32% се изјазниле за самостојна Р. Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Потпишувањето и насилното спроведување на меѓусебните договори меѓу Бугарија и Грција, Грција и Турција за “доброволна” размена на населението ја промени етничката структура на населението во делот на Македонија под грција и дополнително ја влоши и онака тешката положба на Македонецот.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
По ова започнал теророт и денационализација и асимилација на македонското население во Тивешијата.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
167 За време на својот престој тој забележал дека македонските села Грците ги именуваат како “бугарски“, дека под режимот на Метаксас македонскиот јазик бил целосно забранет, и според него, било “многу тешко да се процени односот меѓу македонското и грчкото население во областа северно од Солун, но судејќи според јазикот кој се зборува, јас би рекол дека доминираат Грците“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
317 Во своите извештаи за економската и социјалната состојба на населението во Западна Македонија мисиите меѓу другото известувале дека: “животниот стандард во оваа област е и секогаш бил многу низок дури и за Балканот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во однос на економската состојба на населението во Македонија членовите на британските воени мисии известувале дека локалното население живее во невозможни услови и дека нивната свест кореспондира со нивните материјални услови.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Исто така во однос на цивилното население во документот се предвидувало тоа да се “третира со најголема учливост“, а земената храна да “се плаќа во готово“.273 На 16 октомври 1944 година мисијата Spike ја известува Force 399 за добиените инструкции од командантот на ВШ на НОВ и ПО на Југославија Јосип Броз Тито да не “се испраќаат понатамошни пратки за Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
раја - селско население во Отоманската Империја оптоварено со арач (даноци и намети), без оглед на верската припадност. Од XVIII век, само христијанско население, сиромаштија, понизок сталеж
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сокол Мечевски бешепреокупиран со темата на исламизацијата на христијанското население во Македонија од XVI до XIX век, потпирајќи се најмногу врз документите од битолските кадиски сиџили.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Државен завод за статистика, Активно население во Република Македонија, Резултати од анкета за работна сила, II тримесечје 2015 година, стр. 7.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Сѐ до неговото загинување во бојот со влашката војска, во 1395 година, кај местото Ровина, Турците вршеа само повремени упади во Марковото вазално кралство, го ограбуваа и го одведуваа населението во ропство, но кога кралството остана сосема небрането, тие презедоа напад и врз него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А.А., беше свесен дека најтешка задача во создавањето на поставката на Атеистичкиот музеј имаше со елиминирањето на исламската религија од душите на луѓето, од близу три четвртини од населението во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Муслиманското население во градот било силно вознемирено.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Наспроти тоа што грчкото население во цела Македонија претставувало една осмина од вкупното население (македонското било повеќе од една половина), грчките владејачки кругови сметале дека имале право да претендираат на цела, или речиси на цела Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тие биле свесни дека, и покрај пријателското додворување на официјална Грција на Високата Порта, христијанското население во Македонија, што ја признавало патријаршијата било исто толку незадоволно од османското ропство колку што било и населението што ја признавало Егзархијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сето население во реоните што ги зафатило врховистичкото востание, во текот на борбите и по нив, се нашло во една навистина тешка положба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Според тоа, учеството на македонското население во врховистичкото востание не се изразило толку во вид на некакво свесно и доброволно приклучување кон врховистичките чети, туку во вид на отпор и одбрана од нападите78.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Пишувајќи за навистина тешката економска и психичка ситуација во која се нашло речиси целото христијанско население во Битола, М. Ристиќ ги изнесува и следниве интересни сознанија до кои дошол: „Христијанското население живее постојано во некакво очекување дека нешто ќе се случи што еднаш ќе тури крај на оваа неподнослива ситуација.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Положбата на населението во Велес и казата, пишува В.К'нчов “е плачна“. Градот изгледа како да опустел, селата исто така.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, познато е дека рускиот цар, прогласувајќи се за пријател на христијанското население во Македонија, во исто време бил непријател на македонското револуционерно движење.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сметајќи ги за револуционерен и „опасен“ елемент, властите решиле да го исползуваат поводот што го давале атентатите за да се пресметнат со нашето население во Солун и што поголем дел од него да истерат или да го принудат да го напушти градот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Главното занимање на населението во Велес и околијата останало земјоделството, во градот - и ситното занаетчиство и ситната трговија, но приходите од тоа одвај можеле да ги задоволат најосновните потреби на луѓето.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Додека траеле атентатите, македонското население во Солун де факто, било ставено надвор од законот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во четвртокот прогоните на егзархиското население во Солун добило “форма на колежи“, но било убивано и друго христијанско население120.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
По сè изгледа дека пред нив тој ја изнел заканата против македонското население во случај на востание.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Населението во Солун било разнородно.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Од економски и од политички причини, а и како резултат на големата несигурност што владееле во внатрешноста на Македонија, во последните месеци во Солун дошло македонско население во поголем број, кое, во мнозинството, ниту имало некакви лични врски во градот ниту било пријавено.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
26. Весникот “Право” (2.11.1894 – 13.3.1903) се печати во Софија, првин како “Орган на политичките и духовните интереси на бугарското население во Турција”, а завршува како “орган на македонско-одринските интереси”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Подолу потписнициве велат: „Поради жалните резултати од таквото разделување на христијанското население во Македонија на разни групи непријателски настроени едни спрема други, ние уште пред издавањето на весникот „Балкански гласник“ се обидовме во вид на литературен клуб да основеме кружок што би имал за цел да ја обедини македонската интелигенција во Србија во едно цело, без разлика на убедувањата, и кој би се грижел за создавање единство на мислите сред македонското население.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
28. До тоа време со Софија излегуваа два весника со насловот “Автономија”: првиот како “орган на политичките интереси на христијанското население во Турција” (1898-1902), а вториот како “задграничен лист на Внатрешната македонско-одринска организација” (I -16.7.1903). Мисирков веројатно го има предвид вториов.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Зар не се Македонците што се на служба или кандидати за служба тие што го изопачуваа меѓу населението во Македонија значењето на руските владини постапки и ги толкуваат пред него стамболовски и го тискаа да востане, против советите на Русија за благоразумност?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако со нашето отцепување од балканските словенски народи го постигнеме соединувањето на сето македонско словенско население во едно цело, ние не ќе ослабнеме, туку ќе се усилиме, така што од исполнувањето на идеите што се развиени во таа книга само ќе се оправда пословицата дека силата е во соединувањето.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но Македонците во Бугарија го убедија бугарското население во правината на нивната програма за полно одделување на интересите на Македонија од интересите на Бугарија, ја покажаа политиката на владата, на кнезот и на „генералскиот комитет” или Комитетот на Цончев-Михајловски102 како егоистичка и добија во Бугарија поголема власт над „генералскиот комитет” и над владината политика по македонското прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Оние кои ги вршат испитувањата за способноста на восприемањето на музиката и задоволството од неа, велат дека близу 40% од населението во светот е во состојба позната како амузија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Беше свеќар. Занаетот го имаше наследено од татка си кој со турците знаеше добро да преговара, да се пазари и без проблеми од нивна страна да склучува добри зделки со христијанското население во Македонија.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Набрзо по рум-милетот биле признаени ерменскиот милет и еврејскиот милет...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко се увери дека можеше да се пишува нова историја за османското време само врз основа на автентичните документи која би имала сосем друг поглед врз озлогласените институции посебно во мотивите во промената на Бога, на јаничарството, но и за позитивните облици на соживот меѓу христијанското и муслиманското население во долговечниот период.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Турскиот јазик со кој денес се служи населението во Турција (околу 60 милиони жители), помали групи од турско потекло на Балканот (во Бугарија, Македонија, Косово, Грција, Романија), како и неколку милиони во емиграција, започнал да се развива во Анадолија кон крајот на XI, уште од времето на освојувањето на полуостровот од страна на турските племиња дојдени од централна Азија под команда на Селџуците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како што нагласив, преобраќањето на христијанското население во исламот, особено во доменот на регрутирањето на новите јаничари, ќе биде основа на најголемата дијаболизација, виктимизација, и на Османската Империја, во балканските историографии, но често и под влијание на европските?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ова е смела теза, мој пријателе, зар ќе се спротивставиме на сите балкански историографии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко стравуваше дека во XX век, по победата и конечниот пад на Османската Империја на Балканот, по присилните преселби на турското и исламското население во Турција, ќе дојде до постојана пресметка со с што беше задржано како културен, обичаен, цивилизациски принос од петвековното заедничко живеење и кај другите народи кои се здобија со држава, слобода, институции.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во рамките на Цариградската Патријаршија постоеле и Охридската архиепископија и Пеќската патријаршија, чии верски водачи биле одговорни за православното население во тие епархии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Напротив, воената хистерија е постојана и универзална за сите земји, а чиновите како што се силувањето, ограбувањето, колежот на деца, претворањето на целото население во робови, репресалиите спрема заробениците, меѓу кои се подразбира дури и варењето и закопувањето на живи луѓе, се сметаат за нормални, а кога ги извршува сопствената страна а не непријателската, дури и за јуначки.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Заповед. Ти кој си кадија, ни пиша во писмото, дека Димитрија Стале од село Сатока, поп Димитрија, Мате Никола од село Пешино, Стојан Пејо и поп Јаков од Старавина биле разбојници и по нивно наговорување населението во прилепската нахија се кренало и бидејќи тие не се потчинале на законот бевме испратиле свето решение за нивното фаќање, но тие избегале.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Навела дека уште во војната Сојузниците ветиле територијален интегритет; дека сето население во реонот е словенско, дека отаде границата, во Албанија, остануваат повеќе словенски села, отколку од оваа страна албански; дека манастирот е едно од најголемите словенски светилишта.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Рекол дека е во прашање мала одмазда на месното население во врска со неодговорното однесување на една група Белогардејци од претходниот брод која, речиси без причина направила некои штети во пристаништето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се произведува доволно за населението во Македонија, а би имало и за извоз.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тогаш во овој речиси проклет дел на Балканот, заробен во граници, француските офицери се обидуваа да го пресадат духот на француските институции, да сочувствуваат со страдањето на месното население во вителот на Големата војна, покажувајќи со него исклучителна солидарност во тешките мигови на егзистенцијата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не можејќи да го занемарат тој факт, Амбасадата во Атина сугерирала дека било многу тешко да се изврши "трансферот на македонските Словени".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Според известувачот, "на народот од областа му недостига облека" а "она што го носат вообичаено е ограничено на она што можат да го направат самите", но дека е тоа само практика "вообичаена за селаните по планините, по другите села населението употребува нормална облека".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Лобирањето од претставниците на Бугарија, Грција и Србија предизвикало конфузија кај американската мировна делегација во однос на вистинската димензија на проблемот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Следувал многу логичниот заклучок дека "односното население не е отсечено од неговите 'браќа' надвор од значителното грчко население во источна Македонија, туку обединето со него преку природниот пат низ битолскиот теснец и отсечено само со државната граница".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Станува збор за теророт на грчката реакција врз македонското население, а причината за тоа била што Македонија "за повеќето Американци... е позната само како стара земја на Александар Велики", или по "македонските браќа мисионери, Кирил и Методиј, кои го раширија словенскиот црковен јазик".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И покрај истакнувањето во нивните извештаи дека Македонците сакаат автономија и отцепување од Кралството Југославија, британската политика Македонија несомнено сепак ја гледала само во рамките на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто така, во извештајот недвосмислено се потенцирало дека „политичкото движење на локалните Словени“, не било „во полза на Бугарија туку за една независна Македонија“ и дека "неговата надворешна поддршка доаѓа од југословенска Македонија, а не од Бугарија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За него немало никакво двоумење или колебање дека „жителите не се ниту Грци, ниту Бугари или Срби или Хрвати. Тие се Македонци“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тоа, од своја страна, го зголемувало интересот на британските дипломатски и конзуларни претставници во Кралството Југославија кои, во своите извештаи, правеле анализи за етничката припадност на населението во Македонија, како и на политичката, економската и социјалната состојба.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Извештајот се однесува на економско-социјалната состојба на населението во областа што ги опфаќала градовите "Штип, Кочани, Царево Село, Струмица и Радовиш".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од извештајот недвосмислено произлегувал заклучокот за „неочекуваниот солиден славомакедонски карактер“ на областа во која престојувал Еванс и дека „западномакедонското словенско население во приложениот извештај е претставено како многу похомогено, испреплетено со бегалци или со други Грци, и произлегува дека е значително поголемо од она што беше претставено во грчките официјални податоци“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Делумно тоа се должело на вистинската конфузија во однос на тоа какво ќе биде решението на македонското прашање и во поглед на готовноста за утврдување на вистинскиот ентитет на населението во Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како добар аналитичар Еванс забележал дека македонскиот народ во тој дел на Грција, иако немал национална интелигенција, а исто така и организирана национална дејност, и покрај теророт што бил практикуван од страна на претставниците на државната власт, особено селското население во поголем број останало тука и јасно го дефинирало својот македонски идентитет.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Поводот за појавувањето на статијата бил во непосредна корелација со настаните што од крајот на 1944 година се случувале во Грција, а имале посебен одраз врз населението во делот на Македонија во рамките на Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Таму со наше крајно ангажирање и со помошта на тоа население во најкратко време ќе можеме да ги прегрупираме и да ги снабдиме со оружје нашите сили и да почнеме нови акции.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)