напор (имн.) - во (предл.)

Веќе се вложуваат напори во оваа насока да се преуреди павилјонот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Колку благодарен е оној детален прустовски напор во напишаното да се доловат сите нијанси – но сега на хартија, во обновената средба со залакот омилено јадење!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Многумина прават трудољубиви напори во развивањето на свесноста за недоволната развиеност на нивната бела раса, за прв пат откако нивното поранешно постоење како снабдувачи со “универзалните вредности” ги направи ваквите рефлексии одвај потребни, ако не и потенцијално штетни.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Таа со крајни напори во седечка позиција се исправи во креветот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Само игличестиот напор во него претчувствува бавни ѕвона на бавни јата.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Без поразот на Хитлер нема да е можно ниедно здраво уредување за народите на Југославија ниту за кои било народи".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Секоја расправија и секое нарушување на мирот меѓу Американците за прашања поврзани со разликите во стариот крај, а кои се однесуваат на тие народи и кои треба самите да ги уредат, ги слабее нашите напори во полза на нашите непријатели.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
При последната средба дури и ми довикна: Попусто се прашуваш во една твоја надраска (а таква надраска не постои): колку ли бил тежок мојот сизифовски напор в туѓина, бидејќи секој ден сум го разградувал она што таму, кај вас со години сум го градел!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Паша Емиљевич вложи големи напори во потрага по столчето.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Погледнуваа под кревети и под клупи, кој знае зашто ја помрднаа органата, ги прашуваа стариците кои со страв го погледнуваа Паша Емиљевич, но столчето не се пронајде.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вториот епиграф од Борхес во третото поглавје од првиот дел на “Фармацијата” - како што видовме - го повторува Борхес од првиот навод, а сепак и го надмавнува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дали Борхес и Дерида всушност ги вложуваат и самите своите напори во корист на јазикот кој има сопствена супстанцијалност, и во корист на еден романтичарски сон за зборови коишто не ги означуваат предметите туку самите се предмети?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кај Дерида, тој романтичарски гест може да се најде во неговиот згуснат, алузивен, џојсовски стил, а кај Борхес во неговите раскази, чијашто заводливост (лековитост) останува и покрај негативноста што ја содржат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но ако тој не е извор, зошто Дерида покажува кон него со овие епиграфи? Margina #32-33 [1996] | okno.mk 21 Дали Борхес и Дерида всушност ги вложуваат и самите своите напори во корист на јазикот кој има сопствена супстанцијалност, и во корист на еден романтичарски сон за зборови коишто не ги означуваат предметите туку самите се предмети?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)