Убавината на Рада на мигови го излудуваше. Со крајни напори ги потиснуваше своите нагони.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Г-нот А. набрзина се облекува додека ја слуша телефонската секретарка.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Сите напори ги совладуваше со леснотија од едно чувство на исполнетост од големиот подвиг што го направија заедно со Танаско и неговата Пена - што ги вратија моштите на дедо Костадина во Македонија и што ѝ ја олеснаа смртта на старичката.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Молскиот акорд А беше очекувана смисловна перспектива, кога музичарот и виолината без напор ги прескокнаа ѕидот, оградата на балконот, толпата пред фонтаната со боза, градот итн.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ние со прилично напор ги препознаваме четирите лика, но треба посебно знаење за тоа дека тие владетели и како луѓе и како поглавари биле проблематични. (...) Сличен е и еден цртеж од Kodex Atlanticus на “пра-изумителот” Леонардо да Винчи (сликата долу).
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)