напнатост (имн.) - во (предл.)

Би можеле да речеме дека Дописникот од странство на некој начин го навестува филмот Озлогласена: во двата случаи либидиналната „вистина” на филмот е неразрешената напнатост во интерсубјективниот триаголник меѓу јунакот, неговата девојка и остарениот, немоќен и „виновен” татковски лик (колаборантскиот татко во Дописникот, остарениот Claude Rains, пронацистички богаташ во Озлогласена); во двата случаи случувањето го движи некаков изговор, што е самиот сосема безначаен, од каква и да е природа - не е важна природата на таа „тајна”, важно е само тоа дека од клучно значење за субјектите е што ја носи нивната желба, дека околу тоа се структурира случувањето (тајната клаузула на меѓународната спогодба во Дописникот, шишето со уранова руда во Озлогласена). okno.mk | Margina #22 [1995] 153
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
-Времево како да сака да врне, се чувствува напнатост во воздухот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Заради нив тој метафизички коридор е отворен за поетската средба со смислата од која се раѓа симболистичката напнатост во модерното битие на стихот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во секој момент напнатоста во тебе може да се претвори во некој видлив симптом.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа го освежува, му ги одмора очите, мислите, му ја спласнува напнатоста во него.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
„А, тоа е MacGuffin.” „А што е тоа MacGuffin?“ „Направа за бркање лавови во Шкотските висорамнини.“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)