Тие, пак тие ветрови, нѐ развеваат и одвеваат  за развеани некако да разбереме  дека не сме народ од пердуви  иако песните ни се меки и топли  и најчесто ни служат како лековита напивка  од шумолот од роднокрајните извори.
               
             
           
            
            
              „Кревалка“
               од Ристо Лазаров 
              (2011)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Напати најмладиот од нив  бојазливо ќе ја спомене  чајџилницата и благата напивка од која пиеја.
               
             
           
            
            
              „Посегање по чудесното“
               од Србо Ивановски 
              (2008)