Исто така, во декември 2008, испраќа и известување до Хелсиншкиот комитет за човекови права; како и писмо до Агенцијата за вработување на РМ, со цел да ги информира тамошните служби за „валканите игри на директорката“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Против овој акт на самоволие, осуммина незадоволни вработени, меѓу кои и Љ. Х., во јануари 2008, поднесоа групна тужба која им ја состави адвокат (Н. Петровска).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
До тој момент тие сè уште имаа побарувања за неколку неисплатени плати, како и заостанати придонеси.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За осудување е и фактот што директорот кој беше и доминантен (наводно со спорни акции) сопственик на компанијата, кога дозна за тужбата насочена против него, практично се обиде да подмити т.е. да се спогоди со неколкумина вработени кои сѐ уште не се беа приклучиле кон тужбата, а имаа намера да го сторат тоа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Писмото кое беше испратено на старата адреса на живеење – од која Авдиќ се отсели уште во 1994 – беше со намера да се издејствува тој добие отказ поради, наводно, нејавување на работно место во период од 44 денови (откога Орхан го доби писмото, па сѐ додека не се појави лично во фабриката „Киро Ќучук“).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако изрече раскинување на договорот судот, на барање од другата страна, ќе ја обврзе страната што го барала да ѝ надомести на другата страна справедлив дел од штетата што ја трпи поради тоа (чл. 122, ЗОО – rebus sic stantibus).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Спорот на Авдиќ настанува како резултат превирањата во претпријатието и добивањето отказно решение поради наводна дисциплинска повреда, 3 од летото 1999 година – кое, всушност, нему никогаш и не му беше врачено, иако заменикот на генералниот директор (З. Андов), тврдел дека, уште во јули истата година, на Авдиќ му било испратено препорачано писмо за тој да се јави на разговор во управната зграда на друштвото во Велес на која средба тој не дошол, поради што против него била поведена дисциплинска постапка за кршење на работниот ред!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Страната што е овластена да бара поради променетите околности раскинување на договорот е должна за својата намера да бара раскинување на договорот, да ја извести другата страна штом дознала дека настапиле такви околности, а ако тоа не го сторила одговара за штетата што другата страна ја претрпела поради тоа што барањето благовремено не ѝ било соопштено на време (чл. 123, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имено, таа од свои блиски луѓе, дозна дека новата директорка, наводно, имала намера да ја премести Зефиќ од јавната администрација во стопанската единица, која функционира како трговско друштво во рамките на затворот и не е буџетски покриена – што, за среќа, не ѝ успеа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со текот на времето Чанга сѐ повеќе ѝ се восхитуваше на татковата намера да напише Историја на балканските империи низ нивните падови, во која ќе бидат вклучени и козите, па се надеваше и самиот да има некаква улога во таа книга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Централниот наратив му припаѓа на педесетгодишниот Симон Поцо, писателот кој се враќа во своето родно село Маказар со намера да напише хроника, „повест“, посветена на сопственото семејство и на селото од каде што потекнува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога имате намера да влезете во Истанбул, тоа не ќе можете да го сторите без да го пречекорите „Златниот Рог“, преку еден од овие монументални мостови.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Ако ми го кажете името на Вашиот висок наредбодател, можеби ќе го препознаам”. Есесовецот го погледна со изненадување.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Јас немам намера да отстапувам од наредбите. Тие се издадени од високо место.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
- Јас сега почнувам, - рече како за себе, а со јавна намера да го предупреди Коча да не мисли за станување. Но Кочо нејќеше повеќе да остане.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Што е ова чудо!?“ удираше врз катедрата наставничката, со намера да забележиме дека е влезена и да нѐ смири.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Со широко насмевнато лице се вртеше де наваму, де натаму и се обидуваше нешто да рече.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Во таа прекрасна врева не забележавме дека одморот завршил и дека веќе влегла наставничката по македонски јазик.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Доколку имате намера да се ставите на шини и да ве прегази воз, може во меѓувреме да се премислите со оглед на реткиот сообраќај како што реков претходно.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Него ти имаш ли намера да се жениш? - го прашав ко од пушка Тогаш Шољич ја лупна чашата од маса, отиде до дивидито и неочекувано ја рокна „Ерген одев мајко поарно ми беше” , а атмосферата во дневната набрзо се вжешти.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- О? - велам. - Јас лично веќе немам намера да печатам ниту еден - вели.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Вистината вели: Човекот ја јавна Расната кобила со единствена намера Да ја совлада бескрајната рамница! (А човекот не може да јава без да сонува)!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Зошто дојде овде? Тој не тргна со намера да дојде овде.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Но мене отсекогаш ме интересирало зошто во таквите обреди (каков што имаше намера да изведе и Луција на крајот од приредбата) тие работи, срамни, забранети, жигосани од истата заедница (во нормални, некарневалски услови) – се говорат под маска?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И немам намера да те убедувам во тоа; ти допрва ќе се увериш, кога ќе чуеш што изрече Филозофот вчера во скрипториумот, и каква хула бесчесна фрли врз Господ Бог Седржителот, со кој устата му е преполна, како и кај секој лукав, лицемерен и притворен!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, јас немав намера да излегувам надвор, освен по сексуални потреби и храна: ќе купев нешто за јадење, ќе се најдев со некоја проститутка, и потем се враќав дома, под малото небо.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Прашав, полуцинично (тој „полуцинизам“ веќе беше знак дека не ми е сеедно што почнувам да ја губам Луција, оти таа веќе имаше другари и таму, а не само во училиштето, каде што бев јас!), дали Партијата има намера да организира и кружок по џез и пушење марихуана.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Другарката Басотова смета дека станува збор за забуна, или обично препознавање, или пак само намера да се оцрни името на наш виден учесник во војната.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Посебно ми паѓа тешко фактот дека оваа измислица треба да компромитира познат учесник во борбата за слобода", нагласува во своето сведочење другарката Басотова.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во намера да ја оствари оваа цел, изложбата не беше презентирана во линеарен, хронолошки манир, туку беше поделена на тематски сектори.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Изложбата и каталогот се така уредени да го презентираат животот и опусот на уметникот на еден јасен и систематичен начин, избегнувајќи ги елаборираните теоретски конструкции и произволните интерпретации што ги карактеризираа студиите за Дишан во последниве три декади, и кои всушност го спречуваа нашето разбирање на делата на овој уметник.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тоа се гледа и од семантиката на првиот исказ: авторот ја користи двосмисленоста на синтагмата „вистински расказ“ поврзувајќи го со зборот „вистинит“ со намера да создаде забуна.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Делењето е вештачки создадено од балканските државички со намера да ја делат Македонија со стекот на околностите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога почнаа да го навредуваат во Коринт, луто им рече дека можат слободно да загинат, оти тој веќе нема намера да им проповеда ним и ќе оди кај другите народи, кои полесно ја разбираат Радосната Вест и повеќе веруваат во него.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Јас немам такви амбиции, но немам ниту намера да исчекорам од мојот став дека кај нас, ако не те прогласат за мртов, не стигаш никаде.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Можело и од подалеку да се види дека е погрд од својата вчерашна грдост, онаков - ненаспан и недоверлив, повеќе со намера да предизвикува отколку да заштитува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Земјата пропаѓала под неговите пиралки во опинци од кожа на диво свинче.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ти, и кога би ме сменил, не би издржал повеќе од половина час да не ја прекршиш стражарската дисциплина и да не се вовреш кај неа, а јас ти веќавам дека, ако ме смениш, немам никаква намера да одам да спијам и да се откажам од мадемов што сум го открил.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
„Ах, каква мрскост! Но сепак, јас се радувам; вие нема да ми верувате Клиневичу, нема да поверувате какво отсуство на живот и остроумност имаме овде!“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Да, да; и јас имам намера да воведам овде нешто оригинално.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Го влечкаат како багаж. Без намера да се променат.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Па како е утрово мојот драг пријател? - му се обрати Виктор на Томо, со намера да го поткрене неговото расположение.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ниту сум тоа што мислиш, ниту имам намера да бидам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А, овде, кога некој ќе погледне, со намера да одбере една од вас трите, за да му ја заличи куќата, не морам да му раскажувам дека вие умеете и во бавча да работите.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Максим Акиноски се истави од прозорецот, оди кај масата,се наведнува над цртежот прострен на неа со намера да продолжи да црта, но веднаш потоа со брзи и долги чекори пак се враќа на прозорецот и лут на себеси, првин што се зафаќа да ги слуша гласовите на лишките, а потоа што подлегнува на народските верувања во нивните способности да искобат нешто лошо, го гледа Васила Митрески кој постојано навалувајќи се на лева страна, на страната на покусата нога, откај `рвениците и низ огратчето оди кај копите во гумното.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Немам намера да купувам значки од тој диктатор!
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Бараа да признаам предавство плус непријателство плус намера да им ја минирам власта. Се смеев.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Но, од друга страна, претераната коренитост на тие разлики, извалканоста и стутканоста на писмото „така несоодветни на вистинските уредни навики на Д“ толку многу укажуваа на намерата да се залаже окото дека станува збор за безвреден документ; сето тоа, заедно со грубата наметливост на документот оставен пред очите на секој посетител, беше сосем сообразено со заклучоците до кои претходно бев дошол; сето тоа, велам, силно го потврдуваше сомнежот кај човек дојден со намера да се сомнева.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Иако настаната во периодот од 1989-1992 год, - во, како што самиот автор вели, „време на идеолошки превирања и превреднувања“, „време на ‘пораз’ на марксизмот - идеологија која ги обележи последниве сто години, - книгата нема намера да понуди содржинска анализа на марксистичката или на некоја друга идеологија.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Актуелна, внимателна и луцидна во користењето помеѓу идеологијата - поим што на библиографскиот материјал, повремено дури и иновативна и го карактеризира ‘нашето време’ провокативна (што е нетипично за литературата од овој вид, тука, кај (“Современиот свет и човек живеат во духот на идеологијата”), нас), книгата на Саркањац бара повеќе од приказ (едно подлабоко и субјективитетот (поединецот) критичко читање), но ние, овојпат, имавме сила за толку... како “дифракциона точка на идеологијата” - онаа точка во која остварувањето на идеологијата мора да се прекрши.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Како што се оддалечуваше од куќата, гневот и омрзата сѐ повеќе му растеа во него, зашто токму кога имаше намера да се зближи што повеќе со неа, дури да ја земе за жена, го откри нејзиното неверство; виде дека неговото отсуство во текот на неделата таа го делела со друг.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Срцето ми тропна како подлизнат шаржер. Го стиснав со забите со намера да го проголтам.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Тодор зборуваше со Христина за славата кај стрико Ѓорги и кажа дека нема намера да се враќа таму.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Ние не сме како нив. Ние знаеме дека никој никогаш не ја дограбува власта со намера да се откаже од неа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дури и единствениот план што беше практично изводлив, самоубиството, тие немаа намера да го остварат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Необично беше тоа што изгледаше дека не само што ја загубил способноста да се изрази, туку дека дури и заборавил што е тоа што првобитно имаше намера да го каже.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред него се наоѓаше непријател кој имаше намера да го убие: пред него, исто така, беше едно човечко суштество, во болка и можеби со скршена коска.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Она што имаше намера да го стори сега, беше да почне да води дневник.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јас верувам во тоа,“ зборуваше Ема Ендековска повеќе како за себе, без намера да ја убедува во тоа својата пријателка.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Но таа немаше намера да се убедува себеси дека Круме Волнаровски сега така размислува.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Пизмата ѝ беше толку видлива, како нечистотија врз кожата што нема намера да се измие ни со црево.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Наспроти тоа, пропишаната процедура од 1996 година е следната: прво, најдоцна 7 дена пред денот кога имаат намера да најават штрајк, синдикатот, односно работниците кои го користат правото на штрајк, доставуваат писмено предупредување во кое ќе известат дека имаат намера да организираат штрајк.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
11. Впрочем, кај нас има и посебен Закон за волонтерството (Сл. весник на РМ – 85/07, 161/08) којшто, во пракса, не се почитува дури ни од страна на државните органи!? 18 време не подолго од три години, со тоа што содржеше и одредба која имаше намера да ја намали опасноста од злоупотреба на засновањето ваков работен однос: „Работен однос заснован на определено време станува работен однос на неопределено време ако работникот продолжи да работи, најмалку пет работни дена, и по истекот на периодот од три години“ (чл. 2 од ЗИДЗРО/03).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Одмавна со раката, со намера да продолжи натаму.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Изгледаше дека тој нема намера да замине.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Вака завршен тој не може и ја нема намерата да го изрази, на крајот, моето задоволство дека е сето тоа совладано.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Ме болат табаните Од вашата немилосрдност, Мили мои, Во намерата Да ги сечете гранките И да ги плетете како години Под чија тежина Старееме.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Баба, првин преку својот син кој беше учел во Англија, на убав англиски јазик, му пишала на својот прв братучед Фетхи-беј Окијар, познат по прекарот Македонецот, тогаш амбасадор во Лондон, за намерата да патува во Цариград, да ги види, за последен пат, своите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка ништо не можеше да ја одврати од намерата да ја мине границата, да го оствари судбинското враќање во родната земја, откако стигна црвената виза, токму на денот кога таа наполни 70 години.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
- Така би побратиме! - се огласи најпосле Татко, не толку со намера да го прекине, туку го охрабри побратимот да ја продолжи мислата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Можеби и намера да се побара од книгоиздателството и некој превод?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Во нашиов свет познавам две категории граѓани – реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ги затворив очите. Сакав да си го замислам и со затворени очи тој проклет Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Овој пат кај мене беше надвладеала намерата да не си играм послушен полтрон.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Командантите и нивните разговори се една работа. Но твоите размислувања и реакција во врска со мојата изјава дека имам намера да ги пријавам, е нешто сосема друго.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не, никогаш и никому не му се обраќаме на ваков начин!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Или: Дали наскоро имате намера да си заминете?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Реков: - Девојкана само ја видов но немав намера да ѝ пријдам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сега сум со намера да те ослободам од секаков вид вина.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но ако не го сторите тоа, ако не се откажете од намерата да продолжите со потрагата, обезбедете си светлосен извор, веројатно петролејска ламба, или светилка на батерија, за совладување на пречките што времето ги натрупало по тесните ходници.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но без намера да го оценувам однесувањето на нашиот Вујко, а уште помалку да ги поттикнувам горчливите приливи кај Виктор.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но не со намера да го укорам заради непристојното и по малку загадочно однесување во оној дел од неговата приказна што се однесуваше на спомнатиот волшебно розов облак, туку за начинот на кој настојувал да се изземе себеси од секое можно сомневање па дури и од недоразбирањата што би можеле да се појават во врска со нив.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Мислам дека ќе бидете збунети а можеби и ќе посакате да ја напуштите намерата да продолжите со потрагата заради онаа небулозна а и загадочна порака Влез во безизлезот што стои на спомнатата врата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И тоа го стори мислам со намера да ја раздуваш нашата загриженост и уплав.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Мислам оти ваквото поигрувања на Рајна со срамното ѓаволче во себеси произлегуваше од нејзината нескриена намера да биде посакувана од сите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Навистина беше штедра во понудата, особено по мажачката со Анатолиј, но во таа своја игра не би се рекло дека одеше докрај.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
БЕНВЕЈ: „Знаеш, јас имам намера да ѝ се вратам на обичната, старомодна хирургија. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 21
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А зошто човекот не може да биде еден безобличен шлајм за сите цели?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Видовме голем број карактеристики - некои од нив значајни и централни - кои што ги споделуваат Деридините учења и философиите и идеологиите што им претходат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Немам намера да ја омаловажам Деридината инвентивност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Неговата теорија не прави така остар и радикален прекин со традицијата како што понекогаш се прикажува, и Дерида е во голема мера дел од модернистичкото, христијанско, и Западно наследство од кое тој толку многу се гади.26 Превод: Ж. Трајаноски
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Знаете, јас ве помешав со некого. Немав намера да ве повредам ниту да избегам.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Многу узди не можеа да го скротат тој силен дух, тоа Божество пред кого големите води молчеа, а небото се откажуваше од намерата да војува со него спроти секоја негова битка!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Бугарската влада го прифатила тоа барање и во втората половина на април 1941 година, во Македонија, Јужна Србија и на Косово, ја упатила својата Петта армија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Уште пред капитулацијата на кралската југословенска војска, нацистичка Германија ја повикала Бугарија да окупира поголеми делови од Македонија и Јужна Србија, со единствена намера да се ослободат германските единици за натамошни воени дејствија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Немаше намера да учествува во расправата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Не знам како „пасторални“ тој очекуваше да бидат, но кога ги виде огромните кравји глави - потполно розе на потполно жолта позадина - кои имав намера да ги претворам во тапети, замолче... но затоа после неколку моменти извика: „Тие се супер- пасторални! Тие се без врска!
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Римелот во раката ѝ остана на половина пат до окото што имаше намера да го намачка.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Имав намера да си купам нова, подебела од претходната, во која ќе ги раскажувам доживувањата што допрва ќе се случуваат.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Кога го здогледа авторот како да подзастана, но штом погледите им се сретнаа, тој како посрамено си го тргна погледот и продолжи без намера да проговори.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Дончо запира, ги гледа, слуша глас од неколку клопотарчиња, го крева стапот и сака да потрча на кај нив со намера да ги тепа, ама во тоа не успева оти направо од меѓата од кај рекичката се појавува висок човек со голем стап во едната рака, а со другата го грабнува за вратот Еј, јунаку, кај си се загнал?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
„Офанзива е поим кој означува крупни оперативни единици и стратегиски тела со намера да се постигне оперативно-стратегиска цел.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Немав намера да бидам една од неговите марионетки.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
На тоа само му одговорив дека ако ме прашаат, немам намера да ги лажам луѓето.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Русија можеше тие поводи да ги исползува ако имаше намера да спроведе реформи и слично. Исто е и со Австрија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Еве во рамките на ширењето на невистини како биле објаснети настаните од 6 мај во официјалниот весник “Монастир“ од 30 април (13 мај): „Во минатата среда некои бунтовници, со намера да предизвикаат буна, почнаа во разни делови од градот да пукаат на војската и на турското население.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)