Првото со логика го озрачува второто, го намалува скоро до безначај, второто во свој мрак му се трга на првото.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Некоја магија и во мрак му го осветлила лицето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Другите не знаеле дали се смее или липа над својот нож со крвав врв.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)