монолог (имн.) - кој (зам.)

Никогаш, и со никаква глад, за себеси, не би можел да ја објасни таа неосвоива тврдина на монологот која продолжува да стои и по него, сосема независно од неговото освојување на тврдината, односно од неговиот Крај, како таинствена игра на разнобојни и зачудени стакленца, само по себе, се би продолжило понатаму. okno.mk | Margina #1 [1994] 49
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)