момент (имн.) - веќе (прил.)

Во следниот момент веќе се тргнува: Кој е овој Никола Рилков?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во следниот момент веќе тој лукаво му се насмеа и си ја избриша со белото шамиче потта.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во тој момент веќе почнаа да се рушат ѕидови, градови, граници, исчезнуваше оној свет што беше зацртан во мојот буквар.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во моментот веќе го имаа тргнато вниманието од копањето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И ме вратија од мртви - буквално, ми рекоа дека во еден момент веќе сум бил готов.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Од тој ден и тој приквечерен момент веќе никој не можеше да го пречекори прагот од станот на господин Гроздановски.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во тој момент веќе имав наполнето седумдесет години од животот, влегов во XXI век и почнав да заборавам без некој ред, разни нешта – лов на чавки, фрлање камчиња по површината на водата, влегување низ врата назадечки, првин руските, па француските денови и седмици, додека англиските називи за деновите ми надоаѓаа од сеќавањето, иако никогаш не ги имав добро научено.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пиеше кафе и го читаше весникот „Гласот на јавноста“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)