момент (имн.) - веќе (прил.)

Во следниот момент веќе тој лукаво му се насмеа и си ја избриша со белото шамиче потта.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во тој момент веќе почнаа да се рушат ѕидови, градови, граници, исчезнуваше оној свет што беше зацртан во мојот буквар.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пиеше кафе и го читаше весникот „Гласот на јавноста“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во тој момент веќе имав наполнето седумдесет години од животот, влегов во XXI век и почнав да заборавам без некој ред, разни нешта – лов на чавки, фрлање камчиња по површината на водата, влегување низ врата назадечки, првин руските, па француските денови и седмици, додека англиските називи за деновите ми надоаѓаа од сеќавањето, иако никогаш не ги имав добро научено.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од тој ден и тој приквечерен момент веќе никој не можеше да го пречекори прагот од станот на господин Гроздановски.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во следниот момент веќе се тргнува: Кој е овој Никола Рилков?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во моментот веќе го имаа тргнато вниманието од копањето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И ме вратија од мртви - буквално, ми рекоа дека во еден момент веќе сум бил готов.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)