Маргина 36 119 Игор Тошевски ДОСИЕ ‘96 Проектот „Досие 96” претставува поврзување на еден актуелен социолошко економски и истовремено идеолошки проблем со еден друг момент кој обично се третира како спореден: статусот на современиот уметник, уметничкиот чин и културата воопшто во една држава која се наоѓа во период на транзиција: како економска, политичка, така и психичка.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Како и да е, корисникот на бројаниците го брои - времето, го разделува истото на моменти кои подоцна ги составува во целина - акт на креација, творештво, создавање. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 111 = момент за спомен = е сувенирот како предмет.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Преку кохезијата на мислите и чувствата се обидов да ја доловам тривијалната симбиоза на ироничноста, моментите кои не ги проживеавме, мислите кои ќе останат вечно заробени во матриците на просечниот ум и чувствата кои никогаш нема да ја пронајдат својата совршена форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кога конечно газдата на арабаџиите не пушти глас дека ќе дојде, старите играчи очекуваа да се појави некој од повиканите нови играчи, кои, меѓутоа, го немаа потврдено своето конечно учество, па не се знаеше до последниот момент кој би можел да дојде.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Остануваше неизвесност до последниот момент кој ќе биде четвртиот партнер...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За традицијата на кинетичките објекти и инсталации, од Naum Gabo и Moholi-Nagy до Nicolas Schoffer (авторот на спациодинамички и хронодинамички дела, да го споменеме Chronos 1967/68) е значајна уметничката одомаќеност, хуманизацијата, естетизацијата и иронизацијата на машините од индустриската парадигма, значи направи-машини од коишто поединецот малку е отуѓен но за него сепак се значајни пред сè движењето, механиката, погонските моменти кои усмеруваат кон перцепција на простор-движењето, воспоставено со машинското функционирање.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тоа е момент кој во нашите глави трае вечно, нешто како кога застанува часовникот и сите наоколу се скаменуваат во вакуумот од простор и време, а постоиме само јас и тој.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Нешто, што и да е, што би ја разбило здодевноста и би им дало смисла на изминатите километри, некаков момент кој суштински ништо не менува, но пред и по кој всушност ништо не е исто.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
" Му велев дека тоа не оди така, тоа се посебни моменти кои ми доаѓаат, ми треба мир, но ќе биде…
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Сѐ беше толку убаво, немам зборови за да ги опишам тие моменти кои останаа врежани во мојата душа засекогаш и на кои со носталгија ќе се сеќавам.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Тоа се моменти кои се јавуваат како потреба да бидеш во друштво со себе.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Имаме толку моменти кои за мене ќе бидат вечност.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
О, Боже Господе! И ова да ти биде најсреќниот и најтоплиот момент кој со зборови не се опишува, по кој следи средбата со човечето кое потаму низ годините ќе биде најважното нешто во животот ваш, дојден на најтешкиот и најболен начин на светот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Меѓутоа, она што го прави овој канон различен од другите е фактот што во моментот на неговото разрешување, или попрецизно, во моментот кој наликува на разрешување, канонот не е веќе во C мол туку е во D мол.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сепак, јас се сеќавам на многу моменти кои, се уште, како секвенци од некој дамнешно прожектиран филм се движат низ мојата глава.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Последната Нова година во стариот стан во Мичурин помина без елка.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
На пропаста не можете ниту да се приклучите, ниту пак да ја игнорирате; човек мора да прифати дека таа се случи во еден момент кој сега е за сите - неповратен.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во врска со донесувањето на ЗЈП потребно е да се посочи на два моменти кои се важни од гледна точка на правата на работниците.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)